Wicewojewoda śląski Jan Chrząszcz (2L), wiceprezydent Katowic Waldemar Bojarun (2P) oraz dyrektor katowickiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej Andrzej Sznajder (L) podczas briefingu prasowego nt. otwarcia wystawy "Powstania śląskie 1919-1921" na placu Sejmu Śląskiego, przed pomnikiem Wojciecha Korfantego w Katowicach. Fot. PAP/A. Grygiel
Przedstawiciele władz województwa śląskiego i Katowic oddali we wtorek hołd jednemu z najwybitniejszych polskich polityków okresu międzywojennego, dyktatorowi III Powstania Śląskiego Wojciechowi Korfantemu w 148. rocznicę jego urodzin.
Na grobie polityka, znajdującym się na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach, złożono wieńce i kwiaty - podobnie pod jego pomnikiem na Placu Sejmu Śląskiego. Od kilku dni można tam oglądać plenerową wystawę pt. "Powstania śląskie 1919-1921", przygotowaną przez Aleksandrę Korol-Chudy z katowickiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej.
G. Bębnik: Wojciech Korfanty jest postacią niedocenianą
"To ci ludzie, z tych fotografii, walczyli o polski Śląsk. Składając dziś wieniec na grobie Wojciecha Korfantego myślałem o tych wszystkich młodych powstańcach, chłopakach i dziewczynach, którzy zginęli za polski Śląsk. Cześć i chwała bohaterom" – powiedział wicewojewoda śląski Jan Chrząszcz.
"To ci ludzie, z tych fotografii, walczyli o polski Śląsk. Składając dziś wieniec na grobie Wojciecha Korfantego myślałem o tych wszystkich młodych powstańcach, chłopakach i dziewczynach, którzy zginęli za polski Śląsk. Cześć i chwała bohaterom" – powiedział wicewojewoda śląski Jan Chrząszcz.
"Pamiętajmy o powstaniach, o powstańcach. Niech ta wiedza nie będzie tylko kultywowana na śląsku niech wszyscy Polacy wiedzą, z jakim ogromnym trudem młodzi i starsi walczyli o wolny Śląsk" – dodał.
"Nie ma wydarzenia bardziej doniosłego jak Powstania Śląskie, które pokazują, jak wiele dla ówczesnej i współczesnej Polski znaczy Górny Śląsk" – podkreślił dyrektor katowickiego oddziału IPN dr Andrzej Sznajder.
"Nie ma wydarzenia bardziej doniosłego jak Powstania Śląskie, które pokazują, jak wiele dla ówczesnej i współczesnej Polski znaczy Górny Śląsk" – podkreślił dyrektor katowickiego oddziału IPN dr Andrzej Sznajder.
Wiceprezydent Katowic Waldemar Bojarun przypomniał, że choć Wojciech Korfanty jest najsilniej kojarzony z Powstaniami Śląskimi, to działał też kanałami dyplomatycznymi na rzecz przyłączenia Górnego Śląska do Polski.
Wystawa "Powstania śląskie 1919-1921" jest lub będzie prezentowana w wielu miastach na terenie całego kraju, w tym w większości miast wojewódzkich. Inauguracja tego ogólnopolskiego projektu miała miejsce w Krakowie 20 marca 2021 r., dokładnie w setną rocznicę plebiscytu na Górnym Śląsku.
Wystawa "Powstania śląskie 1919-1921" jest lub będzie prezentowana w wielu miastach na terenie całego kraju, w tym w większości miast wojewódzkich. Inauguracja tego ogólnopolskiego projektu miała miejsce w Krakowie 20 marca 2021 r., dokładnie w setną rocznicę plebiscytu na Górnym Śląsku.
Wystawa składa się z 15 paneli, prezentujących w układzie chronologicznym najważniejsze wydarzenia z lat 1918–22, czyli okresu, w którym ważyły się losy regionu. Koniec I wojny światowej, I i II Powstanie Śląskie, plebiscyt oraz poprzedzająca go kampania propagandowa, III Powstanie Śląskie, a w końcu podział regionu i przejęcie przyznanej części Górnego Śląska przez administrację polską – to najważniejsze aspekty tej opowieści.
Dr S. Rosenbaum: pamięć o Powstaniach Śląskich była zawsze bardziej pamięcią regionalną
Wojciech Korfanty (1873-1939) w II RP był związany z Chrześcijańską Demokracją. Po niekorzystnej dla Polaków interpretacji wyników plebiscytu, który miał rozstrzygnąć o przynależności państwowej Górnego Śląska, stanął na czele III Powstania Śląskiego jako jego dyktator. Powstanie przyniosło korzystniejszy dla Polski podział Śląska. W odrodzonej Polsce Wojciech Korfanty był posłem na Sejm i wicepremierem w rządzie Wincentego Witosa, a także przeciwnikiem politycznym Józefa Piłsudskiego. W 1930 r. został aresztowany i wraz z posłami Centrolewu osadzony w twierdzy brzeskiej. Wiosną 1935 r. w obawie przed represjami wyemigrował do Pragi. Gdy w kwietniu 1939 r. wrócił do Polski, został aresztowany i osadzony na Pawiaku. Pomimo protestów opinii publicznej spędził tam prawie trzy miesiące. Zwolniono go 20 lipca z powodu ciężkiej choroby. Niespełna miesiąc później zmarł. Spoczął w Katowicach. Jego pogrzeb, na który przyszło ok. 5 tys. osób, stał się manifestacją patriotyczną.(PAP)
autorka: Anna Gumułka
lun/ pat/
