Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk wspólnie z przedstawicielami najwyższych władz i instytucji państwowych upamiętnieni w piątek w Warszawie, w 100. rocznicę rozpoczęcia bitwy o Górę św. Anny, bohaterów III Powstania Śląskiego.
21 maja przed stu laty rozpoczęła się bitwa o Górę św. Anny, będąca największym starciem, do którego doszło w ramach trzeciego zrywu Polaków w obronie polskości Górnego Śląska po I wojnie światowej.
O godz. 10.30 na Wojskowym Cmentarzu Powązkowskim szef UdSKiOR złoży kwiaty przed pomnikiem obu powstań w Kwaterze Powstańców Śląskich i Wielkopolskich.
Następnie, o godz. 11.30 minister Kasprzyk odda hołd przywódcy III Powstania Śląskiego, Wojciechowi Korfantemu, składając kwiaty przed poświęconym mu pomnikiem u zbiegu Al. Ujazdowskich i ul. Agrykola.
W trakcie zrywu doszło do dwóch dużych bitew: w rejonie Góry św. Anny na Opolszczyźnie i pod Olzą na Śląsku. Kilkudniowy bój o Górę św. Anny między powstańcami a niemieckim Freikorpsem rozpoczął się 21 maja 1921 r.
W południe na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego odbędzie się uroczysty Apel Pamięci połączony z ceremonią złożenia wieńców i wiązanek kwiatów na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza. W wydarzeniu udział wezmą przedstawiciele polskich władz i instytucji państwowych oraz wojska, a także duchowieństwo. Podczas uroczystości głos zabierze m.in. szef UdSKiOR. Obchody rocznicowe zakończy wspólna modlitwa, salwa honorowa i defilada wojskowa.
Powstania Śląskie
III Powstanie Śląskie było wystąpieniem zbrojnym trwającym od 2/3 maja do 5 lipca 1921 r., które wybuchło po niekorzystnym dla Polski wyniku plebiscytu na Górnym Śląsku z marca tego roku. Na jego czele stanął znany działacz społeczny, a wcześniej komisarz plebiscytowy Wojciech Korfanty. Zryw ten był trzecim z kolei powstaniem na Śląsku i miał na celu przyłączenie Górnego Śląska do Polski.
W trakcie powstania doszło do dwóch dużych bitew: w rejonie Góry św. Anny na Opolszczyźnie i pod Olzą na Śląsku. Kilkudniowy bój o Górę św. Anny między powstańcami a niemieckim Freikorpsem rozpoczął się 21 maja 1921 r., a zakończył 26 maja. Bitwa, będąca największym starciem zbrojnym powstania, pozostała nierozstrzygnięta. Walki w rejonie Góry św. Anny zostały upamiętnione na jednej z tablic pól bitewnych umieszczonych na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie.
III Powstanie Śląskie zakończyło się zwycięstwem strony polskiej (podobnie jak II Powstanie Śląskie w 1920 r.), doprowadzając do korzystnego dla Polski podziału regionu, który był obiektem rywalizacji Niemiec i odrodzonej Rzeczpospolitej.
III Powstanie Śląskie zakończyło się zwycięstwem strony polskiej (podobnie jak II Powstanie Śląskie w 1920 r.), doprowadzając do korzystnego dla Polski podziału regionu, który był obiektem rywalizacji Niemiec i odrodzonej Rzeczpospolitej. Z obszaru plebiscytowego, czyli ponad 11 tys. km kw., zamieszkanego przez ponad 2 mln ludzi, do Polski przyłączono 29 proc. terenu i 46 proc. ludności. W Polsce znalazły się m.in. Katowice, Świętochłowice, Królewska Huta (obecny Chorzów), Rybnik, Lubliniec, Tarnowskie Góry i Pszczyna. W powstaniu udział wzięło około 60 tys. Polaków – jak podają źródła historyczne, 1218 spośród nich poległo, a 794 odniosło rany. (PAP)
autor: Katarzyna Krzykowska
ksi/ dki/
