Awangardowy malarz, twórca obiektów i instalacji Koji Kamoji został laureatem Nagrody im. Katarzyny Kobro za rok 2020. Wyróżnienie, którym honorowani są „artyści progresywni i poszukujący”, wręczono w środę podczas uroczystości w Muzeum Sztuki w Łodzi.
Japoński artysta Koji Kamoji (ur. 1935) mieszkający i tworzący w Polsce od 1959 roku, został uhonorowany Nagrodą im. Katarzyny Kobro. Wręczenie nagrody odbyło się w środę w Muzeum Sztuki w Łodzi. Decyzję podjęło jury pod przewodnictwem Jakuba Ciężkiego, w skład którego wchodzili Wojciech Leder, Piotr Lutyński i Małgorzata Szymankiewicz.
"Od wielu lat, w sposób niezwykle konsekwentny i uniwersalny, z dystansem i spokojem, zamyka w formę i utrwala to, co ulotne – myśli, nastroje, uczucia, przemiany i chwilowe wrażenia. Jego minimalistyczne realizacje wymuszają na odbiorcy zaangażowanie emocjonalne i intelektualne, a wartości duchowe, pojęcia egzystencjonalne, materialność i metafizyka znajdują w jego sztuce niepowtarzalną formę. Dzięki jego wrażliwości i otwartości na naszą kulturę otrzymaliśmy lekcję, że ciągłe poszukiwanie może stać się filozofią zarówno życia jak i sztuki" - uzasadnili swój wybór jurorzy.
Jak ujawnili, o nagrodzeniu Kojiego Kamojiego zadecydowano szybko i jednomyślnie.
"Za konsekwentną postawę, za poszukiwanie harmonii, za skupienie, wrażliwość i skromność, za siłę i uniwersalność przekazu, za poszerzanie granic sztuki, za łączenie dwóch kultur – postanowiliśmy przyznać Nagrodę im. Katarzyny Kobro Kojiemu Kamojiemu – człowiekowi o otwartej dłoni i przejrzystym przekazie" - napisali w uzasadnieniu.
Koji Kamoji jest jednym z najwybitniejszych twórców polskiej awangardy; malarzem, twórcą obiektów i instalacji. Artysta urodził się w 1935 roku w Tokio. W latach 1953-58 studiował w Akademii Sztuk Pięknych Musashino w Tokio (dyplom w 1958 roku) w pracowni profesorów Saburo Aso i Choonan Yamaguchi. W 1959 roku przyjechał do Polski i podjął studia na Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w 1966 roku) w pracowni prof. Artura Nacht-Samborskiego.
Twórczość Kojiego Kamojiego osadzona jest w szerokim kontekście - od estetyki japońskiej, w której otoczeniu dorastał, poprzez tradycje awangardowe i polską scenę artystyczną drugiej połowy XX w. Jego prace charakteryzuje minimalizm i użycie prostych, łatwo dostępnych materiałów jak papier, sklejka, kamienie czy aluminium.
Od 1967 roku Kamoji współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie. Jest laureatem Nagrody Krytyki im. Cypriana Kamila Norwida w 1975 r. oraz Nagrody im. Cybisa w 2015 r. W roku 2018 Narodowa Galeria Sztuki Zachęta zorganizowała szeroką retrospektywę prac artysty od lat 60. XX w. po prace najnowsze.
Pomysłodawcami Nagrody im. Katarzyny Kobro - będącej uhonorowaniem postaw twórców progresywnych i poszukujących - byli prof. Józef Robakowski oraz Nika Strzemińska, córka patronki nagrody i Władysława Strzemińskiego. Początkowo nagroda była przyznawana prywatnie w Galerii Wschodniej, od 2011 roku organizatorem wydarzenia jest Muzeum Sztuki w Łodzi, a jego kuratorką - Maria Morzuch. Koji Kamoji jest 19. z kolei laureatem tego wyróżnienia; w ubiegłym roku otrzymała je Ewa Ciepielewska.
Katarzyna Kobro (1898-1951) - niedoceniana za życia - po śmierci uznana została za jedną z najwybitniejszych rzeźbiarek, współtwórczynię polskiego konstruktywizmu. Dorobek artystyczny Kobro i Strzemińskiego stał się zalążkiem największej w Europie Środkowo-Wschodniej muzealnej kolekcji sztuki nowoczesnej zgromadzonej w Muzeum Sztuki w Łodzi.(PAP)
Autorka: Agnieszka Grzelak-Michałowska
agm/ aszw/
