Przedstawienia dramatyczne na podstawie utworów rosyjskich pisarzy, performensy burleski i boyleski, kabarety, stand-upy i spektakle komediowe itd. można oglądać na scenach mniejszych warszawskich teatrów.
Od kilkunastu tygodni w nowej siedzibie działa Pożar w Burdelu, warszawski kabaret, który komentuje aktualne wydarzenia dotyczące nie tylko mieszkańców stolicy. W kluboteatrze Dzika Strona Wisły na placu Hallera prócz widowisk Pożaru można oglądać m.in. stand-upy, pokazy iluzjonistyczne albo słuchać literatury czytanej w ramach projektu „Naked girls reading”.
W kluboteatrze swe sztuki wystawia także Teatr Montownia, założony w połowie lat 90. przez trzech absolwentów warszawskiej PWST – Adama Krawczuka, Macieja Wierzbickiego i Rafała Rutkowskiego, do których później dołączył aktor Marcin Perchuć. W repertuarze Montowni, która grywa również w Teatrze Powszechnym (np. współtworzoną z białostockim Teatrem Papahema „Calineczkę dla dorosłych”) i na innych scenach, znajdują się obecnie m.in. one-man show Rafała Rutkowskiego - m.in. „To nie jest kraj dla wielkich ludzi” oraz „Seks polski”.
Do Klubu Komediowego przy Placu Zbawiciela można przychodzić np. na spektakle teatrów improwizowanych: Klancyka, który wystawia m.in. sztuki inspirowane tekstami polskich reporterów, Hofesinki i Hulaja oraz kabaretów literackich (Fabularne przewodniki po trzecim trymestrze, rzeczywistości wolnorynkowej itd.). W Klubie Komediowym wystawiane są także musicale improwizowane i spektakle komediowe dla dzieci.
Jedną z mniejszych stołecznych scen jest też Teatr Druga Strefa, który ma siedzibę się na Mokotowie. Produkuje on własne spektakle, a także zaprasza gości – debiutantów, artystów offowych, niezależnych i alternatywnych.
Aktualnie w repertuarze teatru znajdują się m.in. przedstawienie performatywne o czarownicach „Skazane na ogień” w reżyserii Doroty Bielskiej i spektakl „Czkawka” o transgresji autorstwa Władimira Zujewa. Prócz tego na scenie regularnie prezentowane są performensy artystów burleski i boyleski.
Na Elektoralnej, w pobliżu Hali Mirowskiej, działa Teatr Mazowiecki. Instytucja, funkcjonująca dziś w ramach Mazowieckiego Instytutu Kultury, powstała kilka lat temu w wyniku połączenia z Teatrem Praga.
Obecnie na deskach Mazowieckiego grane jest m.in. „Promieniowanie”, spektakl o Marii Skłodowskiej-Curie. Twórcy sztuki, Jarosław Sokół i Ewa Wencel, skupili się na emocjach noblistki – nadziei i miłości - oraz na tym, jaka odkrywczyni radu i polonu była prywatnie.
W Stołecznym Centrum Edukacji Kulturalnej na Jezuickiej funkcjonuje Teatr Młyn, niezależna scena autorska założona dziewięć lat temu przez trzy siostry: Natalię Fijewską-Zdanowską, Zuzannę Fijewską-Maleszę i Agatę Fijewską. Na deskach teatru można zobaczyć spektakle muzyczne i psychologiczne, m.in. "Artystę", przedstawienie o historii miłosnej fascynacji między studentką rzeźby a dojrzałym 60-letnim artystą.
Od grudnia w Młynie wystawiana jest także „Córka” w reżyserii – podobnie jak „Artysta” - Natalii Fijewskiej-Zdanowskiej. Przedstawienie opowiada o relacji między Barbarą (w roli Joanna Żółkowska), byłą hippiska, a jej córką (graną przez Zuzannę Fijewską-Maleszę), ułożoną panią stomatolog, które spotykają się w szpitalu po wypadku, w wyniku którego starsza z kobiet traci pamięć.
Na terenie dawnej fabryki przy Mińskiej 25 działa Teatr Soho, czyli scena Studia Teatralnego Koło i Teatru Ochoty. W repertuarze Soho jest obecnie m.in. spektakl „Idiota” wg powieści Fiodora Dostojewskiego (w obsadzie m.in. Agata Buzek, Eryk Lubos i Magdalena Czerwińska). 15 stycznia odbędzie się natomiast premiera przedstawienia „W starych dekoracjach” na podstawie tekstów Tadeusza Różewicza w reżyserii Igora Gorzkowskiego.
W Teatrze Collegium Nobilium na Miodowej wystawiane są głównie spektakle warsztatowe i dyplomowe studentów Akademii Teatralnej. Obecnie w repertuarze widnieją m.in. przedstawienia „On i ona” według jednoaktówek Aldo Nicolaja w reżyserii Sławomira Packa i „Barbarzyńcy” na podstawie tekstu Maksyma Gorkiego w reżyserii Adama Sajnuka. 13 stycznia odbędzie się premiera spektaklu dyplomowego studentów IV roku Wydziału Aktorskiego, kiedy grupa studentów pod kierownictwem reżyserki Anny Seniuk wystawi „Farsę na trzy sypialnie” Alana Ayckbourna.
Teatr Scena Prezentacje, który ma siedzibę na Żelaznej, na terenie dawnych Zakładów Norblina, to miejsce, w którym można zobaczyć m.in. spektakl „Harcerki” o trzech przyjaciółkach (w rolach m.in. Anna Chodakowska, Adrianna Biedrzyńska i Sambor Czarnota) Jean-Marie Chevreta w reżyserii dyrektora teatru Romualda Szejda, a także czarną komedię Alaina Kriefa „Spadkobiercy”, w której występują Hanna Śleszyńska, Agata Kulesza, Grażyna Wolszczak itd.
Na pograniczu sztuk performatywnych, wideoinstalacji i muzyki działa – wywodząca się z grupy artystycznej Komuna Otwock - Komuna//Warszawa, która ma siedzibę na warszawskiej Pradze przy ulicy Lubelskiej. W styczniu w Komunie wystawiona zostanie m.in. koprodukowana z Teatrem Polskim w Bydgoszczy opera mówiona „Diuna 1961” inspirowana fikcyjną wyprawą Franka Herberta, autora „Diuny”, do Iranu w 1961 r.
W stolicy działa też Teatr 21, który powstał dziesięć lat temu w trakcie warsztatów w Zespole Społecznych Szkół Specjalnych „Dać Szansę” w Warszawie. Zespół tworzą osoby z zespołem Downa i autyzmem prowadzone przez Justynę Sobczyk, pedagożkę teatru. W grudniu odbyła się premiera czwartego odcinka serialu teatralnego „Klauni czyli o rodzinie”, w którym aktorzy podejmowali m.in. temat wchodzenia w związki przez osoby niepełnosprawne i trudności w załatwianiu formalności związanych ze ślubem.
Od kwietnia zeszłego roku na warszawskim Żoliborzu w dawnym kinie Tęcza można oglądać spektakle Teatru Trzyrzecze prowadzonego przez Stowarzyszenie Teatralne Dom na Młynowej. Teatr, który powstał i funkcjonował przez kilka poprzednich lat w Białymstoku, wystawia teraz m.in. spektakl „Blackbird” w reżyserii Konrada Dulkowskiego opowiadający o historii związku dorosłego mężczyzny z 12-letnią dziewczynką oraz „Piaskownicę” Michała Walczaka – przedstawienie o Protazku i Miłce, którzy - chociaż dorośli i pracujący – nadal zachowują się jak dzieci.
Spośród stołecznych teatrów studenckich można wymienić jeszcze Teatr Politechniki Warszawskiej, który od początku swego istnienia – 2005 roku, kiedy zaczęło działać politechniczne Koło Naukowe Miłośników Teatru, przekształcone potem w jednostkę organizacyjną Politechniki – przygotowywał m.in. inscenizacje na podstawie tekstów Gombrowicza, Czechowa, Szekspira i Fredry.(PAP)
oma/ pz/