Źródło: Dom Spotkań z Historią
Zapraszamy na pierwsze spotkanie w nowym cyklu filmowym „Spojrzenie Ulissesa” – opowieści o migracji w kinie europejskim. W projekcie bierze udział kilka krajów: Polska, Rumunia, Grecja, Belgia i Holandia.
Od listopada 2013 do lipca 2015 będziemy prezentować filmy fabularne znakomitych reżyserów europejskich i dyskutować o tożsamości europejskiej, odmiennych doświadczeniach krajów Europy Środkowo-Wschodniej po upadku komunizmu i problemach migracji we współczesnej Europie. Projekt zakończy publikacja książki on-line.
Cykl rozpoczniemy 1 grudnia (niedz.) 2013 o godz. 15.00 w Domu Spotkań z Historią debatą i filmem Spojrzenie Ulissesa Theo Angelopoulosa (1995, 176’). Spotkanie poprowadzi Sylwia Siedlecka z Instytutu Slawistyki Zachodniej i Południowej UW, a gościem będzie dr Przemysław Kordos z Pracowni Studiów Helleńskich Wydziału „Artes Liberale” UW.
Spojrzenie Ulissesa to przejmujący obraz oblężonego Sarajewa, "miasta umarłego, którego mieszkańcy z obawy przed snajperami mogą poruszać się tylko w gęstej mgle..."
Spojrzenie Ulissesa to przejmujący obraz oblężonego Sarajewa, "miasta umarłego, którego mieszkańcy z obawy przed snajperami mogą poruszać się tylko w gęstej mgle..."
„Bohaterami filmów Theo Angelopoulosa byli zwykle ludzie zagubieni, samotni, często wyrzutkowie z własnego kraju, wiecznie czegoś szukający. Jego inteligentne, niespieszne kino zawsze czekało na widza, który potrafił poddać się jego nastrojowi, zatrzymać się w biegu, odczytać symbole. Zadumać nad europejskim losem i XX-wieczną historią. Niewielu twórców jest dziś w stanie zdobyć się na taką refleksję”. (Barbara Hollender, Rzeczpospolita 25.01.2012). Główną rolę gra Harvey Keitel.
Do debaty zapraszamy specjalistów różnych dziedzin: pisarzy, filmowców, wykładowców i ekspertów zajmujących się tematyką migracji i tożsamości we współczesnym świecie. Cykl nosi tytuł jednego z filmów Theo Angelopoulosa – Spojrzenia Ulissesa, w którym główny bohater, grany przez Harvey’a Keitela, słyszy od innego złowieszcze słowa: „Grecja umiera. Trzy tysiące lat wśród ruin i posągów. Nasz czas przemija”.
Czy wspólna Europa umiera, czy też granice zacierają się coraz bardziej? Jak wydarzenia z lat 1989–90 w Europie Środkowo-Wschodniej zmieniły nasze myślenie o Europie – zawsze byliśmy, czy teraz staliśmy się Europejczykami? Czy po wejściu Polski do Unii Europejskiej wszystkie granice zniknęły, a może podziały kulturowe są głębsze niż kiedykolwiek? Czy istnieje obywatelstwo europejskie? Jak w zmieniającym się świecie zachować tożsamość?
Kolejna, styczniowa projekcja i dyskusja związana będzie z filmem Biały Krzysztofa Kieślowskiego (1994). Na pokazy filmowe i debaty: wstęp wolny.
Projekt, realizowany w ramach programu „Uczenie się przez całe życie”, finansowany jest przez Komisję Europejską.
(DSH)
