Stanisława Celińska. Fot. PAP/G. Michałowski
Piosenki z płyty "Atramentowa...Suplement" zaśpiewa w Muzeum Powstania Warszawskiego aktorka teatralna i filmowa Stanisława Celińska. Koncert promujący nowy album Celińskiej odbędzie się w sobotę w ramach cyklu "Pokój na lato".
Podczas sobotniego koncertu warszawska publiczność wysłucha piosenek z ostatniej płyty jednej z najpopularniejszych polskich aktorek pt. "Atramentowa...Suplement". Muzykę do tekstów Celińskiej, a także Doroty Czupkiewicz skomponował i zaaranżował producent albumu Maciej Muraszko. Poza utworami autorskimi na płycie znalazły się także dwa covery - "Pod papugami", przebój Czesława Niemena z lat 60. oraz "Manha De Carnaval", temat z musicalu "Czarny Orfeusz" ze słowami Celińskiej.
Celińska, wraz z zespołem prowadzonym przez Muraszko, wykona swoje nowe utwory w "Pokoju na lato", letnim pawilonie rekreacyjno-kulturalnym przy gmachu Muzeum. Koncerty w pawilonie odbywają się od maja do końca sierpnia. Dla warszawiaków zagrali już Warszawskie Combo Taneczne, Pablopavo oraz Mikromusic.
Kariera Celińskiej jako piosenkarki rozpoczęła się w 2009 r., gdy wykonała "Atramentową Rumbę", przy akompaniamencie grupy Los Locos, podczas Koncertu Premier 46. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Utwór napisali Maciej Muraszko i Marcin Sosnowski z myślą o Celińskiej, którą porównywano do Cesarii Evory, słynnej śpiewaczki z Republiki Zielonego Przylądka.
Wcześniej Celińska brała udział w nagrywaniu albumów poezji śpiewanej, poświęconych twórczości m.in. Agnieszki Osieckiej, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego czy Juliana Tuwima.
Cztery lata później ukazał się album "Nowa Warszawa", nagrany we współpracy z Bartoszem Wąsikiem i grupą Royal String Quartet. Celińska śpiewała i recytowała na nim piosenki i wiersze, poświęcone stolicy. Album spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem zarówno muzycznej prasy, jak i widowni, zwłaszcza warszawskiej. Wśród piosenek, jakie interpretowała aktorka, znalazły się m.in. utwory T. Love, Czesława Niemena czy Kaliny Jędrusik.
W 2015 r. pod tytułem "Atramentowa" ukazała się kolejna muzyczna praca aktorki. Znów okazała się jednym z największych przebojów na polskim rynku muzycznym. "Atramentowa" osiągnął tytuł Złotej, a następnie Platynowej Płyty. "Atramentowa...Suplement", ostatnia muzyczna praca Celińskiej, to kontynuacja poprzedniego albumu.
Celińska ukończyła studia na wydziale aktorskim warszawskiej PWST, gdzie kształciła się pod opieką Ryszardy Hanin. Jeszcze przed dyplomem zadebiutowała jako Aniela w sztuce Aleksandra Fredry "Wielki człowiek do małych interesów" w reżyserii Jerzego Kreczmara w warszawskim Teatrze Współczesnym, do którego wkrótce została zaangażowana przez Erwina Axera. Niemal równocześnie zaczęła pracę jako aktorka filmowa i estradowa.
Występowała na scenach kilku warszawskich teatrów: była aktorką teatrów warszawskich - Współczesnego (1969-1974, 1981-1983), Nowego (1983-1988), Dramatycznego (1989-1990), Teatru Nowego w Poznaniu (1990-1991), Studio (od 1995). Współpracuje z TR Warszawa i Teatrem Kwadrat. Była także autorką programów muzycznych i spektakli STS-u (teksty, muzyka, scenografia). Na teatralnych deskach grała m.in. u Erwina Axera, Jerzego Kreczmara, Tadeusza Łomnickiego, Bohdana Cybulskiego, Jerzego Grzegorzewskiego. Wystąpiła też w wielu spektaklach Teatru Telewizji.
Jako aktorka filmowa debiutowała w filmie Andrzeja Wajdy "Krajobraz po bitwie" w 1970 r. Grała tam w doborowym aktorskim towarzystwie - u boku Daniela Olbrychskiego, Tadeusza Janczara i Aleksandra Bardiniego. Film zebrał znakomite recenzje międzynarodowej krytyki filmowej; dostrzeżono i chwalono także Celińską, która wykreowała postać niejednoznaczną - agresywnej, ale w głębi duszy delikatnej dziewczyny, zamkniętej w sobie, a zarazem szczerej w kontaktach z ludźmi.
W kolejnych latach Celińska wystąpiła m.in. w filmach: "Nie ma róży bez ognia" Stanisława Barei (1974) - jako Lusia, jako żona Jerzego Dąbczaka, "Noce i dnie" Jerzego Antczaka (1975) - jako Agnieszka Niechcic, córka Barbary i Bogumiła, "Panny z Wilka" Wajdy (1979) - jako Zosia, "Cwał" Krzysztofa Zanussiego" (1995) - jako żona ministra, i "Panna Nikt" Wajdy (1996) - jako matka głównej bohaterki. Zagrała też w "Spisie cudzołożnic" (1995) Jerzego Stuhra, "Pieniądze to nie wszystko" (2001) Juliusza Machulskiego, "Jasnych błękitnych oknach" Bogusława Lindy (2006), "Rysiu" Stanisława Tyma (2007) i "Katyniu" Wajdy (2007).
Ma w dorobku liczne role serialowe. Wystąpiła m.in. w popularnych serialach Barei: "Alternatywy 4" (1986) i "Zmiennicy" (1987). (PAP)
pj/ agz/
