Pracujący w Szczecinie w latach 1941-43 m. in. jako kapelan szpitala św. Karola Boromeusza, ks. Karol Lampert, zostanie 13 listopada w austriackim Dornbirn ogłoszony błogosławionym męczennikiem za wiarę.
Ks. Lampert został skazany na karę śmierci przez Sąd Wojenny Rzeszy. Wyrok wykonano w więzieniu w Halle 13 listopada 1944 r.
Na uroczystości beatyfikacyjne pojedzie delegacja z archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej oraz z dawnej szczecińskiej parafii ks. Lamperta. Wyjazd do Dornbirn planuje także metropolita szczecińsko-kamieński apb Andrzej Dzięga - poinformował PAP rzecznik kurii ks. Sławomir Zyga.
Beatyfikowany kapłan będzie pierwszym mieszkańcem Szczecina wyniesionym na ołtarze.
4 lutego 1943 roku w ramach akcji Fall Stettin aresztowano grupę księży, katolików świeckich i zakonnic - łącznie ok. 40 osób. Był wśród nich ks. Lampert oskarżony o szpiegostwo na rzecz aliantów. Mimo intensywnych przesłuchań i tortur pozostał niezłomny i nie wyrzekł się wiary, do czego próbowano go nakłonić (...) Sprawę przekazano 14 stycznia 1944 roku sądowi wojennemu w Torgau. Wyrok śmierci został ostatecznie zatwierdzony 8 września 1944 roku i wykonany 13 listopada 1944 r. w Halle.
Karol Lampert urodził się w 1894 r. jako najmłodsze z siedmiorga dzieci rolnika Franza Xavera Lamperta w austriackim Goefis. W 1914 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Brixen. Tam cztery lata później otrzymał święcenia kapłańskie.
Ukończył prawo kanoniczne w Rzymie, potem zdobył doktorat. Pracował w sądzie papieskim. Od 1935 r. przebywał w Innsbrucku jako wikariusz biskupi, a 15 stycznia 1939 otrzymał godność prowikarego, czyli generalnego wikariusza. Mógł więc zastępować biskupa ordynariusza. Wówczas sprzeciwił się administracyjnemu nakazowi umieszczania emblematów faszystowskich we wnętrzach kościołów.
W 1940 r. był trzykrotnie aresztowany przez gestapo w Innsbrucku. Pod koniec sierpnia 1940 roku został osadzony w obozie koncentracyjnym Dachau, następnie w Sachsenhausen i znów w Dachau. 16 sierpnia 1941 r. przyjechał do Szczecina, gdzie zamieszkał u sióstr boromeuszek. Odprawiał msze św. w ich kościele, który po wojnie został przebudowany na sale szpitalne. Blisko współpracował ze szczecińską parafią św. Jana Chrzciciela, pomagał także w innych parafiach na terenie Pomorza i Meklemburgii.
Opiekował się chorymi, rozwijał duszpasterstwo młodzieży. Otaczał opieką polskich robotników przebywających na przymusowych robotach.
4 lutego 1943 roku w ramach akcji Fall Stettin aresztowano grupę księży, katolików świeckich i zakonnic - łącznie ok. 40 osób. Był wśród nich ks. Lampert oskarżony o szpiegostwo na rzecz aliantów. Mimo intensywnych przesłuchań i tortur pozostał niezłomny i nie wyrzekł się wiary, do czego próbowano go nakłonić.
20 grudnia 1943 roku wydano pierwszy wyrok śmierci na ks. Karola Lamperta. W związku z wewnętrznymi sporami sądu wyrok zostaje odroczony. Sprawę przekazano 14 stycznia 1944 roku sądowi wojennemu w Torgau.
Wyrok śmierci został ostatecznie zatwierdzony 8 września 1944 roku i wykonany 13 listopada 1944 r. w Halle.
Urna z jego szczątkami została ostatecznie złożona w rodzinnej miejscowości.
Proces beatyfikacyjny Ks. Karola Lamperta rozpoczął się w 1998 r. W czerwcu b. r. papież Benedykt XVI podpisał dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego ks. Karola Lamperta, wyznaczając datę beatyfikacji na dzień 13 listopada. (PAP)
epr/ itm/
