Przedwojenny prezydent Radomia, działacz socjalistyczny i związkowy Józef Grzecznarowski, został honorowym obywatelem tego miasta. We wtorek córki zmarłego 42 lata temu prezydenta odebrały medal i pamiątkowy dyplom.
Uroczystość odbyła się na nadzwyczajnej sesji Rady Miejskiej. Na zaproszenie radnych do Radomia przyjechały córki prezydenta: Danuta Grzecznarowska-Skrzypczyk i Halina Szpilman (żona pianisty Władysława Szpilmana).
"Fakt, że to właśnie w 2018 roku, w 100-rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę, mój ojciec otrzymał tytuł honorowego obywatela Radomia, jest dla mnie niesłychanie ważny” - powiedziała Grzecznarowska-Skrzypczyk. Zaznaczyła, że działalność ojca i jego zaangażowaniem w walkę o niepodległą Polskę była zawiązana z minionym stuleciem.
Z inicjatywą uhonorowania byłego prezydenta miasta wystąpił Sojusz Lewicy Demokratycznej w Radomiu. Wspierane przez lokalnych społeczników SLD zebrało wśród mieszkańców ponad tysiąc podpisów pod wnioskiem do przewodniczącego Rady Miejskiej o wprowadzenie do porządku obrad punktu mówiącego o przyznaniu honorowego obywatelstwa Grzecznarowskiemu. O przyznaniu tytułu Rada Miejska zdecydowała w lipcu.
Józef Grzecznarowski (1884 -1976) otrzymał honorowe obywatelstwo Radomia za swoją działalność na rzecz miasta w okresie międzywojennym.
Urodził się w 1884 r. w Końskich. Od 1904 r. działał w rewolucyjnej opozycji. Był członkiem organizacji bojowej PPS. Wielokrotnie był więziony za działalność wywrotową, dwukrotnie skazany na śmierć przez warszawski Wojskowy Sąd Okręgowy. Został ułaskawiony i zesłany na katorgę do Smoleńska. Uwolniony – miał swój epizodyczny udział w Rewolucji Październikowej. Otrzymał Order Czerwonego Sztandaru (za udział w rewolucji październikowej w Rosji) i Krzyż Niepodległości z Mieczami (za udział w odzyskaniu niepodległości Polski).
W latach 1923-1927 był ławnikiem i radnym miejskim, a w latach 1927-1930 oraz 1938-1939 prezydentem Radomia. Jako samorządowiec, jak napisano w uzasadnieniu uchwały, był inicjatorem inwestycji komunalnych: wodociągów miejskich z wieżą ciśnień na Glinicach, ujęcia wody i stacji pomp przy ul. Filtrowej, kanalizacji miejskiej, gazowni z własną bocznicą kolejową, rzeźni miejskiej, fabryki nawozów, czterech szkół podstawowych, bloków mieszkalnych, baraków dla bezdomnych, cieplarni miejskiej, placu targowego, rozbudowy elektrowni miejskiej.
Założył i zorganizował w mieście Towarzystwo Osiedli Robotniczych. W latach 1928-1935, jako poseł przyczynił się do zbudowania linii kolejowej Radom-Warszawa. Sprowadził do Radomia m.in. fabrykę obuwia "Bata" i telefonów "Ericsson".
Po wojnie Józef Grzecznarowski był założycielem i wieloletnim prezesem Radomskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Od 1904 r. był też aktywnym członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, a w latach 1928-1935 - posłem na Sejm II i III kadencji z listy tej partii. W ramach tzw. czystki przed zjednoczeniem PPS z PPR, Grzecznarowskiego usunięto z PPS.
W 1952 otrzymał nakaz opuszczenia Radomia. Został zdegradowany w pracy. Od 1948 do 1955 r. kierował w Nowej Hucie odcinkiem robót radomskiego Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego, którego był wcześniej dyrektorem. W 1956 r. przyjęto go do PZPR. W latach 1957-1969 był posłem na Sejm. Zmarł 7 kwietnia 1976 r., w wieku 92 lat w Radomiu.
W gronie honorowych obywateli miasta Radomia znajdują się także m.in.: Józef Piłsudski, Ignacy Daszyński, Jan Paweł II, a także Andrzej Wajda, Maria Fołtyn, Leszek Kołakowski.(PAP)
autor: Ilona Pecka
ilp/ godl/
