Ulica Kawęczyńska w Warszawie. Fot. PAP/P. Supernak
Strażnicy miejscy złapali i przekazali policji nastoletnich wandali, którzy niszczyli budynek szkoły tramwajarzy przy ulicy Kawęczyńskiej 12. To kolejna dewastacja tego zabytku.
Mieszkańcy sąsiadujący z zabytkiem nie godzą się z jego dewastacją i współpracują ze strażnikami miejskimi. W środę, kwadrans przed godziną 16.00, sąsiedzi szkoły tramwajarzy ponownie zadzwonili z prośbą o interwencję pod numer 986.
"Zawiadomienie dotyczyło tym razem grupki nastolatków, którzy przedostali się na ogrodzony teren i rzucali kamieniami oraz cegłówkami w okna budynku przy Kawęczyńskiej. Zgłaszający podali dokładne rysopisy sprawców. Młodzi ludzie zostali szybko ujęci przy wyjeździe z pobliskiej zajezdni tramwajowej" – przekazali strażnicy miejscy.
Nastoletni wandale zostali przekazani policji. Strażnicy poinformowali też zarządcę budynku, że obecne zabezpieczenia nie powstrzymują niepowołanych osób przed wchodzeniem na teren zabytku.
To nie pierwsza taka dewastacja zabytkowego budynku. Dwa tygodnie temu trzech chłopców wybijało kamieniami szyby. Ich odłamki spadły na ulicę tuż obok wózka niemowlęcego. Niecały miesiąc wcześniej też doszło do dewastacji.
W latach dwudziestych przy Kawęczyńskiej 12/14 bracia Datyner wybudowali fabrykę o nieznanym przeznaczeniu. W 1936 r. nieruchomość braci Datyner została zlicytowana. Budynek za 166 tys. kupiła Halina Roesner, która po nadbudowie budynku głównego założyła w nim gimnazjum Roesnerowej nazywane potocznie szkołą tramwajarzy lub tramwajówką.
Budynek nie uległ dużym zniszczeniom wojennym. W zimie 1944/1945 r. dowództwo Armii Czerwonej zajęło obiekt na główną siedzibę komendy oraz trybunał wojenny. Mieściła się tam również Prokuratura Warszawskiego Okręgu Wojskowego, co oznacza, że w tym miejscu prowadzono przesłuchania i wydawano wyroki.
W styczniu 1945 r. do budynku powróciła placówka szkolna – Państwowe Praskie Gimnazjum i Liceum Żeńskie – pierwsza w powojennej Warszawie szkoła średnia dla dziewcząt, gdzie uczono również, jak gotować i szyć, niezależnie od sztuki pielęgnowania niemowląt i racjonalnego odżywiania.
W następnych dziesięcioleciach obiekt był siedzibą kolejnych placówek oświatowych. W 2015 r. został całkowicie wyłączony z użytkowania. We wrześniu 2019 r. trafił do rejestru zabytków.
Do obecnych czasów zachowały się odboje bramne, dekoracyjne kraty zabezpieczające okna piwniczne czy mocowania nieistniejącej trakcji tramwajowej. (PAP)
Autorka: Marta Stańczyk
mas/ joz/
