Andrzej Bobkowski jest jednym z wybitnych polskich pisarzy tworzących na emigracji – mówi PAP historyk literatury prof. Andrzej Stanisław Kowalczyk. Dwutomowe, zbiorowe wydanie esejów i szkiców oraz opowiadań Bobkowskiego niebawem trafia do księgarń.
Zmarł słynny dziennikarz, prezenter radiowy, telewizyjny i pisarz Janusz Weiss. O jego śmierci poinformował syn – przekazuje w sobotę Radio ZET. Weiss był m.in. współzałożycielem tego radia, autorem popularnych audycji, m.in „Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie”.
20 lat temu, 20 lutego 2003 r., zmarł Jan Józef Szczepański, pisarz, tłumacz, podróżnik, ostatni prezes rozwiązanego w stanie wojennym Związku Literatów Polskich i pierwszy – Stowarzyszenia Pisarzy Polskich; człowiek, który wyjaśnił Czesławowi Kiszczakowi, kim jest internowany Marek Edelman.
W wieku 93 lat zmarł Grigorij Kanowicz – litewski prozaik, dramatopisarz i tłumacz, autor powieści w języku litewskim i rosyjskim opisujących świat Żydów litewskich – podaje w sobotę Radio Swoboda. Jego powieści wydawane były również w Polsce.
W poniedziałek w wieku 108 lat w Trieście zmarł pisarz Boris Pahor, urodzony w słoweńskiej rodzinie w tym mieście, partyzant i więzień niemieckich obozów. Wielokrotnie nominowany do literackiej Nagrody Nobla, dużą część twórczości poświęcił tematom faszyzmu, nacjonalizmu i trudnej historii pogranicza Włoch oraz Słowenii.
16 maja 1982 r. skutecznie targnął się na życie Jerzy Krzysztoń, który 10 lat wcześniej napisał, że najbardziej dziwi się samobójcom, bo życie jest nieustanną wielką możliwością – do wykorzystania. Kruchy psychicznie pisarz nigdy nie uległ zakusom Służby Bezpieczeństwa.
8 maja po długiej chorobie, w wieku 77 lat, zmarł wieloletni korespondent Polskiej Agencji Prasowej w Paryżu, dziennikarz, poeta, pisarz i dokumentalista Ludwik Lewin. Informację o jego śmierci przekazała PAP żona zmarłego, Małgorzata Lewin.
1 lipca 1921 r. urodził się w Zakręcie (Mazowieckie) Jerzy Stefan Stawiński, pisarz, scenarzysta Polskiej Szkoły Filmowej („Kanał”, „Eroica”, „Zezowate szczęście”); twórca, który uważał film za „gorsze dziecko literatury, o gorszych manierach i z tupetem”, a siebie samego za „antyromantyka”.