W warmińskich kościołach jest około 200 obiektów plastyki nagrobnej – są to przede wszystkim płyty nagrobne, które wskazywały miejsce pochówku znacznej osoby oraz epitafia upamiętniające zmarłych. Najstarsze zachowane płyty pochodzą z XIV wieku.
Płytę nagrobną działającego w XVII w. szczecińskiego ludwisarza Johanna Jacoba Mangoldta odnaleziono przypadkiem podczas prac ewidencyjnych na dawnym cmentarzu w Szczecinie-Dąbiu. Nie wiadomo, jak barokowa płyta trafiła na przedwojenną leśną nekropolię.