Zdjęcia pokazujące Gdańsk i jego mieszkańców, archiwalne filmy oraz zachowane rzeźby z przedproży kamienic, które przetrwały wojnę – to elementy wystawy „Gdańsk piękniejszy niż kiedykolwiek”, którą od 27 maja można oglądać w Zespole Przedbramia w Gdańsku.
Socrealizm był kneblem dla filmowego artyzmu i opresyjnym systemem blokad dla twórczej swobody. Była to idea narzucona pod przymusem – mówią PAP filmoznawczyni dr hab. Barbara Giza oraz filmoznawca Adam Wyżyński, redaktorzy powstającej w FINA monografii o zjeździe filmowców w Wiśle w 1949 r.
Mija 77 lat odkąd w olsztyńskim teatrze im. Stefana Jaracza grane są spektakle w języku polskim. 18 listopada 1945 roku pokazano tu „Moralność Pani Dulskiej” w reż. Artura Młodnickiego. W dniu „urodzin” teatr wystawił spektakl bezpośrednio nawiązujący do Zapolskiej – „Dulscy. Tragifarsa kołtuńska”, który reżyserował Wojciech Malajkat.
„Czworaki literackie”, „dom czterdziestu wieszczów” – tak określano krakowską kamienicę przy Krupniczej 22, gdzie po wojnie ulokowano literatów. „Dom pod wiecznym piórem” Jana Polewki to monografia obrosłego legendami adresu m.in. Gałczyńskiego, Szymborskiej, Różewicza, Poświatowskiej.
75 lat temu, 8 stycznia 1947 r., w warszawskim kinie „Palladium” odbyła się premiera „Zakazanych piosenek”, uznawanych za pierwszy polski powojenny film fabularny. Za scenariusz odpowiadał Ludwik Starski, reżyserem był Leonard Buczkowski. Obraz aż do premiery „Krzyżaków” w 1960 r. były najchętniej oglądaną polską produkcją.
W galerii Instytutu Polskiego w Berlinie prezentowana jest nowa wystawa, zatytułowana „Warszawa. Miasto po wojnie”. Ekspozycja pokazuje obraz stolicy odradzającej się po zniszczeniach wojennych. Zdjęcia archiwalne pochodzą ze zbiorów Polskiej Agencji Prasowej i Narodowego Archiwum Cyfrowego.
Nie tylko Gdańsk, ale również Szczecin, Koszalin i Kołobrzeg zawdzięczają śp. profesorowi Marianowi Osińskiemu odbudowę historycznych dzielnic po zniszczeniach z czasów II wojny światowej. 18 października odsłonięta zostanie pamiątkowa tablica upamiętniająca sylwetkę i dokonania zasłużonego gdańszczanina.
Trumnę okrytą czerwonym sztandarem spuszczono do grobu przy dźwiękach „Międzynarodówki”. Partia żegnała swego najbardziej obiecującego pisarza – napisał Czesław Miłosz. 3 lipca 1951 r. zmarł śmiercią samobójczą pisarz i poeta Tadeusz Borowski, więzień KL Auschwitz.
Dzieliło ich wszystko, po wojnie znaleźli się po przeciwnych stronach barykady – on w bezpiece, ona w WiN. Połączyła ich miłość. Tę niezwykłą historię opowiada film dokumentalny Marzeny Kumosińskiej z łódzkiego oddziału IPN. Premiera w piątek w TVP Historia.
Wystawę prezentującą najciekawsze zbiory szczecińskiego Centrum Dialogu Przełomy – i filmy poświęcone jego powstawaniu – przygotowała obchodząca pięciolecie istnienia instytucja. Ze względu na pandemię urodziny „Przełomów” obchodzone są online.