15 czerwca 2005 r. na Placu Piłsudskiego w Warszawie odbyła się uroczysta msza święta na zakończenie Kongresu Eucharystycznego i ogłoszenie beatyfikacji trzech polskich kapłanów: ks. Władysława Findysza - pierwszego męczennika komunizmu, ks. Ignacego Kłopotowskiego - założyciela Zgromadzenia Sióstr Loretanek i ks. Bronisława Markiewicza - założyciela Zgromadzenia Księży Michaelitów. Fot. PAP/Pawel Kula
W tym roku mija 20. rocznica beatyfikacji ks. Ignacego Kłopotowskiego - społecznika, dziennikarza i opiekuna ubogich, który urodził się pod zaborem rosyjskim i doczekał niepodległości Polski. Jego kult obecny jest na wszystkich kontynentach, a relikwie są w 400 miejscach w kraju i 250 za granicą.
Beatyfikacja ks. Ignacego Kłopotowskiego odbyła się 19 czerwca 2005 r. na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego podczas III Ogólnopolskiego Kongresu Apostolstwa Chorych. Była to jedna z pierwszych decyzji papieża Benedykta XVI. Heroiczność cnót ogłosił 20 grudnia 2004 r. papież Jan Paweł II.
"Od 2005 r. Zgromadzenie Sióstr Loretanek przekazało ponad 400 kapsuł z relikwią z kości błogosławionego, czyli pierwszej klasy, do osób, parafii i różnych instytucji w Polsce oraz ponad 250 za granicę. Prośby najczęściej pochodziły od księży, dla których - jak sami mówili - ks. Kłopotowski jest przykładem radykalizmu wiary, miłości do Jezusa w Eucharystii i Matki Bożej. Chcieli, aby przykład jego zaangażowania w troskę o najuboższych był impulsem na drodze życia wartościami chrześcijańskimi" - powiedziała PAP s. Rafaela. Przyznała, że o relikwie proszą także zgromadzenia zakonne oraz instytucje, takie jak np. Caritas, szpitale, czy wspólnoty.
Obchody 100-lecia Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej
Podkreśliła, że ks. Kłopotowski cieszy się kultem we Włoszech, w Ukrainie, Rosji, Niemczech, Chorwacji, Rumunii, Hiszpanii, Portugalii, Arabii Saudyjskiej, Mongolii, USA, Kanadzie, Brazylii, Meksyku, Filipinach, Gwatemali, Izraelu, czy Tanzanii.
Głównym miejscem kultu błogosławionego jest sanktuarium maryjne w polskim Loretto pod Wyszkowem, gdzie znajduje się sarkofag z ciałem założyciela zgromadzenia sióstr loretanek. "Z wpisów z księgi świadectw wiemy, że wierni przyjeżdżają do tego miejsca prosząc Boga, za wstawiennictwem ks. Ignacego, zwłaszcza o uratowanie małżeństw, wyjście z uzależnień, znalezienie pracy oraz o potomstwo" - powiedziała s. Rafaela. Wspomniała, że dowodem wdzięczności rodziców za poczęcie i urodzenie dziecka było to, że kilku chłopców podczas chrztu otrzymało imię Ignacego.
"Niedawno otrzymałyśmy świadectwo dotyczące uzdrowienia Poli, u której stwierdzono nowotwór złośliwy o bardzo dużych rozmiarach. Chodziło o chłoniaka, który zaatakował serce, płuco i częściowo kręgosłup nastolatki. Dziewczyna znalazła się w szpitalu w grudniu 2023 r. Otrzymała ona od nas relikwię ks. Kłopotowskiego, za którego wstawiennictwem modliła się o cud, a inny relikwiarz wędrował po rodzinach, które modliły się za nią. W lipcu 2024 r. Pola przyjechała wraz z mamą do Loretto, aby podziękować błogosławionemu za łaskę zdrowia. Oczywiście czekamy na dokumenty medyczne tego przypadku" - powiedziała s. Rafaela.
Ks. Ignacy urodził się w 1866 r. w Korzeniówce, koło Drohiczyna pod zaborem rosyjskim. "Za mówienie w gimnazjum po polsku i naukę historii Polski musiał powtarzać pierwszą i drugą klasę" - zwróciła uwagę s. Rafaela. Święcenia kapłańskie przyjął 5 lipca 1891 r. w katedrze lubelskiej. Od 1892 r. przez czternaście lat prowadził wykłady z Pisma Świętego, katechetyki, kaznodziejstwa, teologii moralnej i prawa kanonicznego w lubelskim seminarium duchownym. Równocześnie pracował w wikariacie katedralnym, a następnie jako rektor kościoła św. Stanisława udzielał pomocy prześladowanym unitom.
Jubileusz 100-lecia parafii Zmartwychwstania Pańskiego na Targówku
Zainicjował także liczne dzieła charytatywno-społeczne. Stworzył Dom Zarobkowy w Lublinie (1893), w którym bezdomni pracowali w warsztatach zarabiając na utrzymanie i mieszkanie. Założył szkołę rzemieślniczą, Przytułek św. Antoniego dla moralnie upadłych kobiet (1896), sierocińce w Lublinie, w Jacku k. Lubartowa i w Opolu Lubelskim oraz domy dla starców na Sierakowszczyźnie i Wiktorynie.
Był też inicjatorem założenia w podlubelskich wsiach sieci szkół wiejskich przy pomocy Zgromadzenia Sióstr Służek Niepokalanej z Mariówki, za co spotkały go represje ze strony władz rosyjskich. "Mimo trudnych doświadczeń dodawał otuchy Polakom pisząc: +musimy przetrwać, bo przed nami cel wielki i wzniosły, bo jak słońce z pośrodka chmur przyświeca nam nadzieja zmartwychwstania naszej Ojczyzny+" - powiedziała s. Rafaela.
Bł. ks. Kłopotowski zajmował się także szeroką działalnością wydawniczą. Opublikował 128 książek i broszur w łącznym nakładzie od 10 do nawet 12 mln egzemplarzy, w tym tanie broszurki religijno-patriotyczne oraz gazety m.in. dziennik "Polak-Katolik", tygodnik "Posiew", miesięcznik "Dobra Służąca".
W Warszawie wydawał także pisma dla dzieci: "Kółko Różańcowe" i "Anioł Stróż". Po odzyskaniu niepodległości Polski wznowił i redagował "Przegląd Katolicki", zaś pod koniec życia zaczął wydawać "Głos Kapłański". Działalność wydawniczą kontynuuje założone przez niego w 1920 r. Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej.
Kapłan zmarł 7 września 1931 r. w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu na Powązkach. W 2000 r. dokonano ekshumacji i przeniesiono jego szczątki z grobowca do sarkofagu w sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej pod Wyszkowem.
Magdalena Gronek (PAP)
mgw/ jann/ lm/
