Przyjazd do Warszawy ambasadora RP w Watykanie Kazimierza Papée. Na płycie lotniska w towarzystwie żony Leonii i jej brata majora Henryka Dobrzańskiego, 1 sierpnia 1939 r. Fot. domena publiczna via Wikimedia Commons
Na tablicy widnieje napis: „Ku czci ostatniego ambasadora wolnej Polski Kazimierza Papée (1889-1979)”.
Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie odsłonięto w poniedziałek tablicę ku czci Kazimierza Papée - polskiego dyplomaty, ambasadora przy Stolicy Apostolskiej w latach 1939-1958, przedstawiciela rządu londyńskiego w Watykanie. W ceremonii uczestniczył szef watykańskiej dyplomacji abp Paul Richard Gallagher.
W uroczystości odsłonięcia tablicy udział wzięli rektor Papieskiego Uniwersytetu ks. prof. Mark A. Lewis i szef ambasady RP przy Stolicy Apostolskiej Adam Kwiatkowski.
Obecna była wnuczka ambasadora Papée - Mary Isabel Papée. Przybyli też przedstawiciele duchowieństwa z Rzymu i Watykanu.
Tablica została wmurowana przy bramie Uniwersytetu Gregoriańskiego z inicjatywy ambasady RP przy Stolicy Apostolskiej. To w tym budynku, Palazzo Frascara, znajdowała się siedziba polskiej ambasady przy Stolicy Apostolskiej w latach 1931-1940.
Na tablicy widnieje napis: „Ku czci ostatniego ambasadora wolnej Polski Kazimierza Papée (1889-1979)”.
Abp Gallagher powiedział w wystąpieniu, że odsłonięcie tablicy jest „hołdem dla głębokiego poświęcenia Kazimierza Papée dla sprawy polskiej, zwłaszcza w dramatycznych latach II wojny światowej”.
Postawę polskiego ambasadora nazwał „heroicznym aktem oporu”. Jak zaznaczył, odsłonięcie tablicy w „obecnej mrocznej godzinie” jest okazją do tego, by wskazać wzór poświęcenia.
Szef polskiej ambasady Adam Kwiatkowski nazwał Papée „legendą w świecie polskiej dyplomacji”. Wyraził wdzięczność za uroczyste uczczenie pamięci polskiego ambasadora.
Rektor Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego mówił o licznych spotkaniach ambasadora z papieżem Piusem XII i przedstawicielami Watykanu podczas wojny, w trakcie których nalegał, by Watykan zajął zdecydowane stanowisko wobec zbrodni popełnianych przez hitlerowskie Niemcy. Podkreślił, że ambasador był w przyjmowany w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej jako nieoficjalny przedstawiciel polskiego rządu na uchodźstwie.
Wnuczka ambasadora Mary Isabel Papée opowiedziała, że z biegiem czasu odkrywała „wartości historyczne i ludzkie” postaci jej dziadka, który był „punktem odniesienia dla Polaków w Rzymie”.
W ambasadzie RP przy Stolicy Apostolskiej zaprezentowano pamiątki po legendarnym polskim ambasadorze.
Kazimierz Papée urodził się w 1889 roku we Lwowie. Podczas I wojny światowej, w latach 1915-1916 służył w Legionach Polskich, był kapralem w 2. pułku ułanów. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wstąpił do służby dyplomatycznej. Od 1920 roku pracował w poselstwie RP w Hadze, a od 1922 roku w poselstwie przy rządzie niemieckim. W kolejnych latach pracował w placówkach dyplomatycznych w Danii, Turcji, Estonii.
W latach 1932-1936 roku Papée został Komisarzem Generalnym RP w Wolnym Mieście Gdańsku. Następnie został Posłem Nadzwyczajnym i Ministrem Pełnomocnym w Czechosłowacji, a funkcję tę pełnił do rozpadu tego państwa w marcu 1939 roku.
Od 15 lipca 1939 roku do grudnia 1958 roku był ambasadorem RP przy Stolicy Apostolskiej.
Po śmierci papieża Piusa XII w 1958 roku, gdy nowy papież Jan XXIII odmówił jego akredytacji, Papée pełnił funkcję Administratora Spraw Ambasady RP przy Stolicy Apostolskiej w randze charge d’affaires ad interim.
Był przedstawicielem Rządu RP na uchodźstwie przy Watykanie.
Papée zmarł w 1979 roku w Rzymie.
Z Rzymu Sylwia Wysocka (PAP)
irk/
