Pogrzeb Andrzeja Mularczyka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Fot. PAP/T. Gzell
Na stołecznych Powązkach Wojskowych odbył się pogrzeb pisarza, reportera i scenarzysty Andrzeja Mularczyka. „Andrzej był niezwykłym człowiekiem, prawdziwym dżentelmenem, który się z nami, aktorami zaprzyjaźnił” - powiedziała podczas uroczystości pogrzebowych aktorka serialu „Dom”, Halina Rowicka.
„Serial `Dom` był jego ukochanym dzieckiem. Andrzej Mularczyk i reżyser Janek Łomnicki traktowali ten serial szczególnie. Zwykle scenarzysta kończy swoją pracę na konsultacji z reżyserem, ale w przypadku Andrzeja tak nie było" - powiedziała podczas uroczystości pogrzebowych aktorka występująca w serialu „Dom”, Halina Rowicka.
„Andrzej był niezwykłym człowiekiem, prawdziwym dżentelmenem, który się z nami, aktorami zaprzyjaźnił. Zapadły mi w serce jego słowa - mówił `nasz serial`, bo uznawał, że serial to wspólne nasze dzieło. Kiedyś zadzwonił do mnie i powiedział `Halinko, chciałem ci złożyć hołd, za to, w jaki sposób zagrałaś najtrudniejszą rolę w naszym serialu`” - wskazała. „To był nasz serial, nasz dom. Dziękuję ci, Andrzeju!” - dodała.
„Andrzej w cudowny sposób potrafił opisywać ludzi. Wszystkich bohaterów, których stworzył znał na pamięć. Kochał ludzi. W jego słuchowiskach i filmach nie ma postaci zdecydowanie negatywnych, złych. Nauczyliśmy się od niego wspaniałej, precyzyjnej dramaturgii i mądrego, głębokiego spojrzenia na świat” - powiedział obecny na pogrzebie pisarz i scenarzysta słuchowisk oraz filmów, Marek Ławrynowicz.
Zmarł scenarzysta Andrzej Mularczyk - twórca postaci Kargula i Pawlaka
Urna z prochami twórcy spoczęła w rodzinnym grobie na Powązkach Wojskowych w Warszawie, w których jest pochowany także ojciec twórcy, żołnierz Legionów Polskich, dowódca 2 Pułku Strzelców Konnych, oficer AK, kawaler Virtuti Militari, pułkownik kawalerii Wojska Polskiego Józef Jerzy Mularczyk (1893-1968).
Andrzej Mularczyk urodził się 13 czerwca 1930 r. w Warszawie. Debiutował w wieku 13 lat, podczas okupacji, na łamach konspiracyjnego pisma „Dźwigary”. Po wojnie skończył studia na Wydziale Dziennikarstwa UW i podjął pracę w Polskim Radiu. W 1958 r. zadebiutował jako scenarzysta filmu „Miasteczko” (1958). Cenzura odrzuciła scenariusz „Wielkiego słońca” o młodym człowieku więzionym w czasach stalinowskich za udział w konspiracji. 29 maja 1960 r. Polskie Radio wyemitowało pierwszy odcinek cyklicznego słuchowiska „W Jezioranach”. Do marca 2024 r. powstało 3256 odcinków.
Był autorem ponad czterdziestu scenariuszy filmów i seriali m.in. trylogii „Sami swoi” (1967), „Nie ma mocnych” (1974), „Kochaj albo rzuć” (1977), telewizyjnego serialu „Dom” (premiera pierwszego odcinka styczeń 1980, ostatniego - grudzień 2000). Scenariusze Mularczyka posłużyły też za podstawę m.in. takich filmów, jak „Ktokolwiek wie…” Kazimierza Kutza (1966), „Niespotykanie spokojny człowiek” (1975) Stanisława Barei, „Goryl, czyli ostatnie zadanie” (1989) Janusza Zaorskiego oraz ostatniego filmu Andrzeja Wajdy „Powidoki” (2016).
Na podstawie jego noweli „Post mortem” powstał scenariusz „Katynia” (2007). W latach 1970-77 Mularczyk był kierownikiem literackim Zespołu Filmowego Iluzjon. Był członkiem Polskiej Akademii Filmowej i laureatem Nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne i wkład w rozwój polskiej kinematografii (2018). Zmarł 21 czerwca 2024 r. w Warszawie w wieku 94 lat. (PAP)
Autor: Maciej Replewicz
mr/ dki/
