Prochy dowódcy 3 Dywizji Strzelców Karpackich i obrońcy Tobruku, generała Stanisława Kopańskiego oraz działacza polskiej emigracji podpułkownika Stefana Eichlera zostaną sprowadzone z Londynu i 6 grudnia spoczną na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach.
"Prochy oficerów oraz ich małżonek zostaną sprowadzone z Wielkiej Brytanii. Uroczystość pożegnalna odbędzie się 3 grudnia w kościele św. Andrzeja Boboli w Londynie. W wydarzeniu weźmie udział ambasador RP Piotr Wilczek, delegacja pod przewodnictwem pełnomocnika Rządu ds. Polonii i Polaków za Granicą, ministra Jana Dziedziczaka, członkowie rodzin oficerów oraz przedstawiciele Polonii" - powiedział PAP koordynator projektu z Fundacji "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego Robert Majewski.
"Generał Kopański i podpułkownik Eichler to wzorcowe przykłady przedwojennych polskich oficerów. Oddani sprawie wolnej Polski do samego końca, po wojnie musieli się pogodzić z utratą możliwości powrotu do ukochanej ojczyzny. Zostali na obczyźnie aktywnie angażując się w życie polskiej emigracji. Teraz wracają do domu" – podkreślił minister Jan Dziedziczak.
"6 grudnia w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie odbędzie się msza żałobna ku czci obydwu oficerów oraz ich małżonek, Janiny Kopańskiej i Felicji Eichler. W asyście wojskowej, trumny zostaną przewiezione na Cmentarz Wojskowy przy ul. Powązkowskiej. Prochy oficerów oraz ich małżonek zostaną złożone w nowym miejscu pochówków w kwaterze C" - wyjaśnił Majewski, dodając, że uroczystość będzie miała charakter państwowy.
Przedsięwzięcie jest realizowane przez Fundację "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego we współpracy z Kancelarią Prezesa Rady Ministrów, Ministerstwem Obrony Narodowej oraz Ambasadą RP w Londynie.
Stanisław Kopański urodził się 19 maja 1895 r. w Petersburgu. W 1916 r. powołano go do rosyjskiej armii. W 1917 r. ukończył Oficerską Szkołę Artylerii w Petersburgu i został wysłany na front niemiecki. Po wybuchu rewolucji w Rosji (1917) wstąpił do I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego. W listopadzie 1918 r. Kopański rozpoczął służbę w WP. Jako oficer 1 dywizjonu artylerii konnej brał udział w walkach o Lwów. Od września 1919 r. walczył na froncie bolszewickim w 1 dywizji kawalerii gen. Juliusza Rómmla. Po zakończeniu działań wojennych kontynuował studia na Politechnice Warszawskiej, uzyskując dyplom inżyniera.
Stefan Eichler urodził się 7 lutego w 1892 r. w Sosnowcu. Był związany ze Związkiem Strzeleckim, walczył w Legionach Polskich. W okresie międzywojennym pełnił służbę w Wojsku Polskim. Po sowieckiej inwazji na Polskę został internowany w obozie w Wyłkowyszkach (Litwa). Po zajęciu Litwy przez ZSRS trafił do niewoli sowieckiej, przebywał w obozach w Kozielsku i Griazowcu. Związek Sowiecki opuścił z Armią Andersa. Służył jako zastępca szefa sztabu 5, a następnie 10 Dywizji Piechoty. Był szefem polskiej Bazy Ewakuacyjnej w Teheranie.
W 1924 r. rozpoczął kurs dowódców dywizjonów w Szkole Artylerii w Toruniu. Po jego zakończeniu został wykładowcą balistyki i zastępcą dyrektora nauk w Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu. W 1925 r. odbył staż w Fontainebleau w Szkole Artylerii. W latach 1927-29 kontynuował studia w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu. W 1935 r. został mianowany zastępcą dowódcy Broni Pancernych w Ministerstwie Spraw Wojskowych. 18 września 1939 r. przekroczył granicę rumuńską.
Wiosną 1940 r. był organizatorem i dowódcą Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Syrii, a następnie w Palestynie. W 1940 r. został awansowany do stopnia generała brygady. Od sierpnia do grudnia 1941 r. brał udział w obronie Tobruku, a później w walkach o Gazalę i Bardię (Libia).
We wrześniu 1942 r. objął dowództwo 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Był odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari kl. IV i V, Orderem Polonia Restituta, Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) oraz Złotym Krzyżem Zasługi. Po wojnie władze komunistyczne pozbawiły go obywatelstwa polskiego. Zamieszkał pod Londynem. W latach 60. opublikował wspomnienia "Moja służba w Wojsku Polskim 1917-1939" (1965) i "Wspomnienia wojenne 1939-1946" (1961). Zmarł 23 marca 1976 r. w Londynie. Pochowano go na cmentarzu Northwood.
Stefan Eichler urodził się 7 lutego w 1892 r. w Sosnowcu. Był związany ze Związkiem Strzeleckim, walczył w Legionach Polskich. W okresie międzywojennym pełnił służbę w Wojsku Polskim. Po sowieckiej inwazji na Polskę został internowany w obozie w Wyłkowyszkach (Litwa). Po zajęciu Litwy przez ZSRS trafił do niewoli sowieckiej, przebywał w obozach w Kozielsku i Griazowcu. Związek Sowiecki opuścił z Armią Andersa. Służył jako zastępca szefa sztabu 5, a następnie 10 Dywizji Piechoty. Był szefem polskiej Bazy Ewakuacyjnej w Teheranie.
Po II wojnie światowej pozostał na emigracji. Był członkiem III Rady Rzeczypospolitej wyznaczonym przez Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji - Komitet Zagraniczny. 16 lipca 1965 roku został członkiem Głównej Komisji Skarbu Narodowego. Pozostawił wspomnienia "Z trudu naszego i znoju… Wspomnienia z mego życia" (2005). Zmarł 12 marca 1980 r. Pochowano go na Morden Cemetery w londyńskiej dzielnicy Merton.(PAP)
autor: Maciej Replewicz
mr/ pat/