Senat przyjął uchwałę w 200. rocznicę śmierci Józefa Wybickiego

Jak przypomniano w uchwale, "10 marca 2022 r. przypada 200. rocznica śmierci Józefa Rufina Wybickiego herbu Rogala – pisarza, polityka, nade wszystko wielkiego patrioty oraz męża stanu, urodzonego 29 września 1747 r. w Będominie na Kaszubach". "Wszechstronnie wykształcony (studiował prawo, nauki przyrodnicze i filozofię na Uniwersytecie w Lejdzie), swoją przyszłość związał z polityką. Podczas konfederacji barskiej, której udzielił poparcia i z którą się związał, jako emisariusz konfederacji przebywał na dworach berlińskim i wiedeńskim. W 1794 r. wziął czynny udział w insurekcji kościuszkowskiej, po klęsce której udał się do Paryża, gdzie podejmował działania na rzecz utworzenia polskiego wojska u boku Francji" - napisano. Dodano, że w lipcu 1797 r. w Reggio Emilia we Włoszech Wybicki napisał "Pieśń Legionów Polskich we Włoszech" – utwór, który "przyniósł mu nieśmiertelną sławę, stając się z czasem polskim hymnem narodowym". "W okresie Księstwa Warszawskiego Józef Wybicki sprawował urząd senatora-wojewody, tworzył także zręby nowej administracji Księstwa, a później, w Królestwie Polskim, pełnił funkcję prezesa Sądu Najwyższego oraz członka tzw. Deputacji Prawodawczej, której zadaniem było opracowanie nowego prawa karnego i cywilnego" - wskazano.

Będąc człowiekiem przepełnionym myślą oraz filozofią oświeceniową - czytamy - Józef Wybicki "zasłynął jako wszechstronny twórca". "Zajmował się publicystyką, poruszając tematy polityczne, społeczne, a nawet moralne. W swojej twórczości stał się jednym z gorliwych krytyków fałszywego pojęcia wolności szlacheckiej w Rzeczypospolitej, podejmował również tematy związane z wyzwoleniem chłopów — zniesieniem pańszczyzny, która miała zostać zastąpiona czynszami — oraz nadaniem większych praw stanowi mieszczańskiemu. Nieobca mu była aktywność na niwie poetyckiej, dramatycznej i pamiętnikarskiej" - stwierdzono.

W uchwale podkreślono, że Wybicki "pozostawił po sobie liczne dzieła, spośród których spora część, w tym utwory dramatyczne, doczekała się publikacji dopiero w XX w." "Józef Wybicki swoje dorosłe życie związał z Wielkopolską. Po śmierci pierwszej żony zamieszkał w Poznaniu, a następnie osiadł w majątku Manieczki, gdzie poza aktywnością literacką rozwijał aktywność gospodarską. Wielkopolska stała się jego domem, a Manieczki ostoją i przystanią. Mając na uwadze doniosłe zasługi Józefa Wybickiego dla Rzeczypospolitej, jego patriotyzm oraz troskę o dobro ojczyzny, Senat Rzeczypospolitej Polskiej podejmuje uchwałę w 200. rocznicę jego śmierci" - podsumowano. (PAP)

autorka: Daria Porycka

dap/ dki/