190 prac Waldemara Świerzego, jednego z mistrzów „polskiej szkoły plakatu”, będzie można oglądać od soboty na wystawie w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie. Na ekspozycji, oprócz plakatów i projektów do nich, znajdą się też rysunki i litografie artysty.
"Wystawa +Waldemar Świerzy - legenda polskiego plakatu. Dzieło i postać+ to kolejny etap naszego cyklu prezentującego twórczość wybitnych polskich plakacistów. W 2010 r. zaprezentowaliśmy dokonania Henryka Tomaszewskiego, w 2011 r. Jana Młodożeńca. W przyszłym roku planujemy wystawę poświęconą twórczości Romana Cieślewicza" - poinformowała we wtorek PAP rzeczniczka PGS w Sopocie Anna Lejtkowska.
Waldemar Świerzy należy do najwybitniejszych polskich plakacistów. Zaprojektował ponad półtora tysiąca plakatów o tematyce kulturalnej, m.in. do sztuk teatralnych, wystaw, filmów i imprez muzycznych. Był czołowym przedstawicielem polskiej szkoły plakatu - grupy plakacistów tworzącej w latach 60. i 70. XX wieku, których prace zdobyły międzynarodowy rozgłos. Obok Świerzego do grupy należeli m.in.: Henryk Tomaszewski, Roman Cieślewicz, Jan Lenica, Jan Młodożeniec, Franciszek Starowieyski, Wojciech Fangor.
Waldemar Świerzy należy do najwybitniejszych polskich plakacistów. Zaprojektował ponad półtora tysiąca plakatów o tematyce kulturalnej, m.in. do sztuk teatralnych, wystaw, filmów i imprez muzycznych. Był czołowym przedstawicielem polskiej szkoły plakatu - grupy plakacistów tworzącej w latach 60. i 70. XX wieku, których prace zdobyły międzynarodowy rozgłos.
Pokazywane w sopockiej galerii dzieła Świerzego pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu, Galerii Plakatu Piotra Dąbrowskiego z Warszawy oraz archiwum artysty. Wystawa w PGS potrwa do 20 stycznia 2013 r.
Waldemar Świerzy urodził się 9 września 1931 r. w Katowicach. W 1952 r. ukończył studia na wydziale grafiki katowickiej filii krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uczył się warsztatu u prof. Józefa Mroszczaka. Pedagog przekonał młodego artystę do przeprowadzki do Warszawy, gdzie zaproponował mu pracę w dziale graficznym Wydawnictwa Artystyczno-Graficznego (potem Krajowej Agencji Wydawniczej), dla której Świerzy pracował przez wiele lat.
W 1959 r. Świerzy został laureatem Grand Prix im. Henri de Toulouse-Lautreka na 1. Międzynarodowej Wystawie Plakatu Filmowego w Wersalu za plakat do filmu "Czerwona oberża" Claude'a Autant-Lary'ego. Ten przykład wczesnej twórczości artysty, przedstawiający wydłużoną twarz Fernandela, francuskiego aktora i odtwórcy głównej roli w filmie, przeszedł do światowej klasyki plakatu. Plakat "Czerwona oberża" stanowił zapowiedź głównego nurtu w pracach Świerzego - plakatów portretowych.
W 1962 r. Świerzy otrzymał trzecią nagrodę w konkursie im. Toulouse-Lautreka w Wersalu za plakat do filmu "Dwa piętra szczęścia" węgierskiego twórcy Janosa Hersko.
W 1965 r. artysta rozpoczął pracę wykładowcy w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Wykłady prowadził także w Hawanie, Meksyku i w Hochschule der Kunste w Berlinie Zachodnim. W 1994 r. objął pracownię plakatu na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Artysta zajmuje się też ilustrowaniem książek i projektowaniem okładek płyt, kalendarzy i znaczków pocztowych. Jest autorem obwolut do serii wydawniczej "Współczesna proza światowa" PIW-u. Opracowywał grafikę pawilonów polskich na międzynarodowych targach, m.in. w Nowym Jorku, Wiedniu, Pekinie, Casablance i Poznaniu.
W 1979 r. został przewodniczącym Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie. Impreza, organizowana co dwa lata przez Muzeum Plakatu w Wilanowie, została powołana w 1966 r. z inicjatywy przedstawicieli polskiej szkoły plakatu. Było to pierwsze na świecie biennale poświęcone sztuce plakatu.
Świerzy otrzymał dwukrotnie I nagrodę w Konkursie Plakatów Filmowych tygodnika "Hollywood Reporter" w Los Angeles. W 1975 r. doceniono jego plakat do filmu "Ziemia obiecana" Andrzeja Wajdy, w 1985 r. - do "Psów wojny" Johna Irvina.
Prace artysty są eksponowane w największych światowych galeriach, m.in. Stedelijk Museum w Amsterdamie, Kunstbibliothek w Berlinie, Institute of Contemporary Art w Londynie i Ermitażu w Petersburgu. (PAP)
rop/ ls/ gma/
