Dyrektor Muzeum II Wojny Światowej dr Karol Nawrocki. Fot. PAP/StrefaGwiazd/S. Leszczyński
Wicepremier, minister kultury prof. Piotr Gliński powołał w czwartek na trzyletnią kadencję dr. Karola Nawrockiego na stanowisko dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku - podało MKiDN. Nawrocki od 6 kwietnia pełnił obowiązki dyrektora muzeum.
"Wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński 19 października 2017 r. powołał dr. Karola Nawrockiego na stanowisko dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku na 3-letnią kadencję w latach 2017-2020" - poinformowało ministerstwo kultury.
Akt powołania wręczył Nawrockiemu w Gdańsku wiceminister kultury Jarosław Sellin.
"Powołanie na 3-letnią kadencję jest dowodem uznania ministra kultury dla jego dotychczasowej działalności i sposobu zarządzania instytucją kultury powstałą z połączenia Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku i Muzeum Westerplatte i Wojny 1939" - napisano w komunikacie ministerstwa.
Nawrocki, który przez ostatnich sześć lat był naczelnikiem Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej w gdańskim oddziale IPN, został p.o. dyrektora Muzeum II Wojny Światowej (MIIWŚ) w Gdańsku 6 kwietnia br. Na stanowisko to powołał go minister kultury i dziedzictwa narodowego, który tego samego dnia wydał decyzję o połączeniu dwóch gdańskich muzeów (II Wojny Światowej z Westerplatte i Wojny 1939 r.) i utworzeniu nowej placówki. Urządzona na przestrzeni 5 tys. mkw. wystawa główna MIIWŚ, przygotowana przez poprzednią dyrekcję placówki, została otwarta 23 marca br.
Idea budowy Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku powstała na przełomie 2007/08 roku. Placówkę otwarto w marcu br. W kwietniu placówkę połączono z Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 roku, zmieniając jednocześnie jej dyrektora i zapowiadając zmiany w wystawie głównej, opracowanej przez byłe już szefostwo muzeum. Te zapowiedzi wywołały protesty w środowisku polskich muzealników.
Wystawa główna MIIWŚ kładzie akcent na wojenne losy ludności cywilnej. Opowiada ona m.in. o bombardowaniach i oblężeniach miast, paleniu wiosek, codziennym terrorze, głodzie i trudnościach w zaspokojeniu najprostszych życiowych potrzeb; przesiedleniach, deportacjach, wypędzeniach i pracy przymusowej. Prezentuje też traktowanie osób chorych i upośledzonych, losy więźniów obozów koncentracyjnych i jenieckich oraz eksterminację Żydów. Dużą część ekspozycji zajmuje też opowieść o ruchu oporu i bohaterstwie zwykłych ludzi. Przedstawiono tu m.in. Polskie Państwo Podziemne, walki partyzanckie i działania cywilnego ruchu oporu w całej Europie.(PAP)
autor: Katarzyna Krzykowska
edytor: Agata Zbieg
ksi/ agz/
