Abp Ignacy Tokarczuk. Fot. PAP/D. Delmanowicz
Radni sejmiku woj. podkarpackiego ustanowili w czwartek rok 2018 Rokiem Arcybiskupa Ignacego Tokarczuka. Uchwała przygotowana przez zarząd województwa została przyjęta przez aklamację. W przyszłym roku przypada setna rocznica urodzin tego wieloletniego ordynariusza diecezji przemyskiej.
W przyjętej uchwale napisano, że arcybiskup Tokarczuk "swoją niezwykłą osobowością, wiarą, determinacją i świadomością misji wywierał istotny wpływ na życie regionu oraz całej Ojczyzny".
"Dedykowanie roku 2018 Ignacemu Tokarczukowi wiąże się z przypadającą wówczas 100. rocznicą urodzin arcybiskupa, który przez wiele dekad jako ordynariusz archidiecezji przemyskiej był duchowym przywódcą mieszkańców Podkarpacia i ich zmagań z komunistycznym systemem" – czytamy w uchwale.
W ocenie radnych przyjęte w czwartek stanowisko jest wyrazem hołdu dla dokonań arcybiskupa Tokarczuka i jego niezłomnej postawy. "Jednocześnie jest troską o obecne i przyszłe pokolenia regionu, które mogą i powinny czerpać z ideowego bogactwa jego testamentu" – można przeczytać w uchwale.
Abp Tokarczuk urodził się 1 lutego 1918 r. w Łubiankach Wyższych k. Zbaraża. Studiował we Lwowie. Tam 21 czerwca 1942 r. przyjął święcenia kapłańskie. Potem był wikariuszem w Złotnikach k. Podhajec. W 1944 r. UPA wydała na niego wyrok śmierci. Dzięki ostrzeżeniu udało mu się zbiec do Lwowa. Po wojnie znalazł się w Katowicach.
W 1947 r. podjął studia na KUL, które zakończył doktoratem z filozofii. Od 1952 do 1962 r. wykładał w Warmińskim Seminarium Duchownym "Hosianum" w Olsztynie; wtedy był m.in. duszpasterzem akademickim. Od 1962 do 1965 r. pracował jako adiunkt na Wydziale Teologii KUL.
W 1965 r. otrzymał nominację na ordynariusza diecezji przemyskiej. Święceń biskupich udzielił mu 6 lutego 1966 r. w przemyskiej katedrze prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński.
W latach swej posługi biskupiej uważany był przez władze PRL za jednego z głównych wrogów ustroju. Zasłynął przede wszystkim z odważnych wystąpień z przeciwstawiania się zakłamaniu i stanowczego piętnowania systemu oraz programu ateizacji społeczeństwa.
Mimo braku zgody władz stworzył w swojej diecezji przeszło 220 nowych parafii, wybudował ponad 430 kościołów i kaplic. Znany był m.in. ze wspierania rozmaitych inicjatyw społecznych, w tym NSZZ "Solidarność". Stawał w obronie prześladowanych z powodów ideologicznych i politycznych.
Był m.in. członkiem Rady Głównej Episkopatu Polski, członkiem Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego, ds. Budowy Kościołów, a w latach 1967-1989 – członkiem Komisji Wspólnej Episkopatu i Rządu PRL. Ze względu na swe bezkompromisowe działania był bezwzględnie inwigilowany i szykanowany przez władze komunistyczne i służbę bezpieczeństwa.
Papież Jan Paweł II w czasie wizyty w diecezji przemyskiej 2 czerwca 1991 r. wyniósł go do godności arcybiskupiej, a 25 marca 1992 r. ustanowił go pierwszym metropolitą nowo powstałej metropolii przemyskiej. W 1993 r. przeszedł na emeryturę. Zmarł 29 grudnia 2012 r. w Przemyślu.
Jest autorem licznych artykułów i publikacji. Otrzymał też honorowe obywatelstwa wielu miast. 3 maja 2006 r. został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Orderem Orła Białego - najwyższym odznaczeniem państwowym RP. (PAP)
autor: Wojciech Huk
huk/ malk/
