27 czerwca odbędzie się konsekracja po odbudowie cerkwi Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w męskim monasterze w Supraślu - poinformowała kancelaria metropolitalna w Warszawie. Odbudowa i prace wykończeniowe tej najważniejszej w tym klasztorze świątyni trwały 37 lat.
Ponad 500-letni klasztor w Supraślu, zwany Ławrą Supraską, jest jednym z najważniejszych cerkiewnych ośrodków życia monastycznego w Polsce.
Jego główna świątynia, cerkiew Zwiastowania Najświętszej Marii Panny, została wzniesiona w latach 1503-1510 w stylu gotycko-bizantyjskim. Niemal całkowicie zniszczona w czasie II wojny światowej (w 1944 r. wysadzili ją w powietrze wycofujący się hitlerowcy), została odbudowana; kamień węgielny pod odbudowę został wmurowany w 1984 roku.
Przez wiele lat trwały prace wykończeniowe, a od 2016 roku - również projekt odtworzenia XVI-wiecznych fresków zdobiących ściany świątyni, przy wykorzystaniu oryginalnych technik pracy na mokrym tynku, bo tak niegdyś powstały pierwotne polichromie w supraskiej cerkwi. Od kilku lat cerkiew jest wykorzystywana do celów religijnych, ale jeszcze nie było uroczystości jej pełnego poświęcenia.
Jak poinformowała kancelaria metropolity warszawskiego i całej Polski, taka historyczna uroczystość będzie miała miejsce 27 czerwca. Po obrzędzie poświęcenia, odprawiona zostanie liturgia - wynika z komunikatu, z zaproszeniem do wiernych Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego do udziału w tej historycznej uroczystości.
Przedstawiciele polskiej Cerkwi liczbę wiernych w kraju szacują na 450-500 tys. osób; przyjmuje się, że największe w kraju skupiska prawosławnych są w województwie podlaskim. Według danych GUS, w ostatnim spisie powszechnym (dane te uznawane są przez hierarchów za niemiarodajne), przynależność do Kościoła prawosławnego zadeklarowało 156 tys. osób.
Zwierzchnik Cerkwi w Polsce metropolita Sawa wystosował niedawno specjalną odezwę do wiernych apelując do nich, by w trwającym właśnie, kolejnym spisie, bez wahania deklarowali swoją przynależność do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.(PAP)
Autor: Robert Fiłończuk
rof/ mhr/