Jasna Góra: ponad 120 świętych i błogosławionych modliło się za życia w jasnogórskim sanktuarium

Przypadająca w poniedziałek uroczystość Wszystkich Świętych ma wiernym kościoła rzymskokatolickiego przypominać, że każdy z nich ma powołanie do świętości. To święto ma również zwracać uwagę, że śmierć nie jest końcem ludzkiej egzystencji, ponieważ powołaniem człowieka jest życie wieczne.

Jak napisała w poniedziałkowej informacji Mirosława Szymusik z zespołu prasowego Jasnej Góry, z tamtejszych klasztornych archiwów i zachowanych pamiątek wynika, że w sanktuarium modliło się za życia ponad 120 osób wyniesionych do chwały ołtarzy.

Jak zaznaczyła, np. święta siostra Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, mistyczka, stygmatyczka i wizjonerka, modliła się na Jasnej Górze w 1933 i 1935 r. „Wiele mi powiedziała Matka Boża. Oddałam jej swoje śluby wieczyste, czułam, że jestem jej dzieckiem, a ona mi Matką. Nic mi nie odmówiła, o co ją prosiłam” - pisała w swoim „Dzienniczku” s. Faustyna.

Inżynier, oficer armii rosyjskiej, powstaniec styczniowy, sybirak i zakonnik św. Rafał Kalinowski pisał w 1874 r.: „tłumy ludu zalegały wnętrze osady klasztornej i zapełniały klasztor i kościół”. „Prawie z niebezpieczeństwem życia dotarłem do kaplicy Matki Boskiej, dla oddania orędowniczce naszej hołdu” – napisał św. Rafał Kalinowski po pielgrzymce dziękczynnej za zachowanie wiary w czasie zesłania.

Pielgrzymki na Jasną Górę w wieku młodzieńczym miały też przyczyniać się nieraz do utwierdzania w decyzji o dalszym życiu, np. o wyborze kapłaństwa. Jako przykład Szymusik wymienia męczennika Dachau, patrona polskich harcerzy bł. ks. Stefana W. Frelichowskiego, który odbył rekolekcje na Jasnej Górze po zdaniu matury.

W 1936 r. w pielgrzymce młodzieży, podczas której złożono Akademickie Ślubowania Jasnogórskie, uczestniczył ks. Jan Macha, który 20 listopada br. zostanie włączony w szeregi błogosławionych. Młodzież gromadził wówczas w sanktuarium duszpasterz środowisk akademickich w Warszawie bł. ks. Edward Detkens.

Wśród pielgrzymów jasnogórskich był też bł. Stanisław Kostka Starowieyski herbu Biberstein, uczestnik wojny polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej 1918-1920, kawaler Orderu Virtuti Militari. W 1937 r. był on inicjatorem i współorganizatorem ogólnopolskiej pielgrzymki ziemiaństwa na Jasną Górę w 1937 r. Ten działacz kościelny, społeczny i charytatywny zginął w obozie w Dachau.

Św. Józef Bilczewski w 1908 r. zwrócił się z prośbą do papieża Piusa X, aby do Litanii Loretańskiej dołączyć wezwanie: Królowo Korony Polskiej - módl się za nami. Następnie prosił o ustanowienie święta Królowej Polski 3 maja. Także dzięki jego staraniom św. Pius X w 1910 r. ufundował korony dla obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej.

Innym czcicielem Maryi Jasnogórskiej był bł. zakonnik o. Honorat Koźmiński, który w 1903 r. wyszedł z inicjatywą do ówczesnego przeora Jasnej Góry o. Euzebiusza Rejmana o ustanowienie liturgicznego święta Matki Bożej Częstochowskiej. Był on też propagatorem pielgrzymki narodowej na Jasną Górę, która doszła do skutku w 1906 r. – z udziałem, jak relacjonowano, 500 tys. pielgrzymów.

Krzewicielem kultu Maryi Królowej Polski był także św. bp Józef Sebastian Pelczar – w przekonaniu, że odzyskanie niepodległości i zwycięstwo w wojnie polsko-bolszewickiej było darem Bożym przez wstawiennictwo Królowej Korony Polskiej.

Św. Urszula Ledóchowska, wnuczka powstańca listopadowego, pamiętała z dzieciństwa obraz Matki Bożej Jasnogórskiej w gabinecie jej ojca. Przyjeżdżała tam często jako hrabina, a później siostra zakonna, modliła się i wygłaszała odczyty. Podczas jej beatyfikacji w Poznaniu w 1983 r. ołtarz zdobił Wizerunek Jasnogórski.

Św. Jan XXIII, który zanim został wybrany papieżem kilka razy odwiedził Polskę (na Jasnej Górze był w 1929 r.), po konklawe poprosił prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego o modlitwę za niego przed Matką Bożą Częstochowską. Prymas zadeklarował codzienną mszę: od 6 listopada 1958 r. w Kaplicy Matki Bożej wieczorami celebrowana jest Msza Św. w intencji następcy św. Piotra, której potem nadano też – z inicjatywy Jana XXIII – intencje modlitwy o ocalenie, pokój i pomyślność narodów.

Św. Jan Paweł II pielgrzymował na Jasną Górę przez wszystkie etapy swojego życia – po raz pierwszy z ojcem, jako uczeń szkoły powszechnej. W przemówieniu podczas inauguracji pontyfikatu 22 października 1978 r. Jan Paweł II zwrócił się do Polaków: „Proszę was! Bądźcie ze mną! Na Jasnej Górze i wszędzie!".

„Jasnogórski kierunek życia uważam za najlepszą cząstkę, którą Bóg pozwolił mi obrać” – mówił natomiast bł. kard. Stefan Wyszyński. Z jego duchowej wyobraźni i woli zrodziły się m.in. kontynuowane do dziś narodowe rekolekcje, czyli peregrynacja kopii Cudownego Obrazu z Jasnej Góry.(PAP)

autor: Mateusz Babak

mtb/ mmu/