Klasztor oo Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej. Fot. PAP/J. Ochoński
Polska Jerozolima i duchowa stolica Małopolski, do której każdego roku pielgrzymuje 2 mln wiernych. Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej jest miejscem, o którym św. Jan Paweł II powiedział, że w nim zostawił swoje serce na zawsze.
Kalwaryjskie sanktuarium, którego historia sięga czterech wieków wstecz, pozostaje miejscem niezmiennie przyciągającym rzesze wiernych. Pielgrzymują do niego od pokoleń, by modlić się na dróżkach Męki Pańskiej lub adorować Matkę Bożą Kalwaryjską, której cudowny wizerunek znajduje się w bazylice.
Jak podkreślił kustosz sanktuarium, bernardyn o. Azariasz Hess wyjątkowość miejsca podkreślają także jego związki z Kalorem Wojtyłą. „Ci, którzy podążają śladami św. Jana Pawła II wcześniej czy później dotrą na Kalwarię, bo było to jego ulubione miejsce modlitwy. Bywał tu jako chłopiec, student, kapłan, biskup, kardynał i dwukrotnie jako papież. (…) Rozsławił to miejsce” – wyjaśnił.
Śladami św. Jana Pawła II podążył jego następca Benedykt XVI. Odwiedził sanktuarium w 2006 r.
Sanktuarium maryjne i pasyjne w Kalwarii to zespół 42 obiektów sakralnych, które ufundowała rodzina Zebrzydowskich. Jego początki sięgają 1600 r. Wojewoda krakowski Mikołaj Zebrzydowski dostrzegł wówczas spore podobieństwo ukształtowania okolicy do Jerozolimy. Na jednym z wzniesień, nazwanym później górą Ukrzyżowania, wzniósł kaplicę świętego Krzyża wzorowaną na świątyni Golgoty w Ziemi Świętej. Cztery lata później rozpoczęła się budowa kościoła Matki Boskiej Anielskiej i niewielkiego klasztoru Bernardynów, którzy stali się opiekunami kaplic. Po śmierci Mikołaja jego dzieło kontynuowali potomkowie.
Od samego początku istnienia kalwaryjskiego sanktuarium wierni gromadzą się na misteriach Męki Pańskiej. Pierwotnie odbywały się tylko w Wielki Piątek. Aby lepiej zobrazować historyczne wydarzenia i śmierć Jezusa, zakonnicy wprowadzili ucharakteryzowane postacie Zbawiciela, apostołów i osób wymienionych w ewangeliach. W kolejnych dziesięcioleciach misteria objęły Wielki Czwartek, a uroczystości gromadziły wiernych także z terenów dzisiejszych Czech i Węgier.
Po II wojnie światowej o. Augustyn Chadam odnowił i wzbogacił obrzędy. Obecnie misteria kalwaryjskie rozpoczynają się w Niedzielę Palmową i trwają do Wielkiego Piątku. Rokrocznie gromadzą setki tysięcy wiernych. Barwną i podniosłą oprawę mają też uroczystości w Niedzielę Zmartwychwstania.
Kalwaryjskie sanktuarium jest miejscem kultu Matki Bożej. W 1641 r. Stanisław Paszkowski ofiarował obraz Madonny. W 1667 r. wizerunek został umieszczony w kaplicy specjalnie dobudowanej do kościoła Matki Bożej Anielskiej.
Kult kalwaryjskiej Madonny szczególną oprawę otrzymał w święto Wniebowzięcia Maryi. Pierwotnie skromna procesja Pogrzebu i Chwały Matki Bożej urosła w ciągu 400 lat do imponujących rozmiarów. Współcześnie w uroczystościach odpustowych uczestniczą rzesze wiernych.
W 1999 r. klasztor wraz z dróżkami został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO, co sprawiło, że sanktuarium odwiedzają nie tylko pielgrzymi, ale i turyści z całego świata. (PAP)
szf/ mow/
