Złoty pierścionek z XVI w., odnaleziony na bielskiej starówce. Fot. Muzeum Historyczne w Bielsku-Białej
Kunsztowny, złoty pierścionek z XVI w., odnaleziony podczas badań archeologicznych na bielskiej starówce, trafił do zbiorów miejscowego Muzeum Historycznego - poinformowali we wtorek archeolodzy z bielskiego muzeum Bożena i Bogusław Chorążowie.
Bogusław Chorąży podał, że renesansowe znalezisko, które zostało odkryte przez niego w 2012 r., przekazały Muzeum służby konserwatorskie.
"Pierścionek reprezentuje wysoką klasę rzemiosła złotniczego. Został wykonany techniką odlewu, cyzelowania i lutowania. Obrączka rozszerza się przy końcach w pięciolistną formę. Mocno wysklepiony kaszt do osadzenia kamienia jest czteroboczny, na planie zbliżonym do kwadratu. Niestety, brakuje kamienia. Jego średnica - 1,9 cm, wskazuje, że należał najprawdopodobniej do kobiety” – powiedział archeolog.
Zdaniem Bożeny Chorąży „wysoka klasa zabytku sugeruje, że do Bielska w dobie renesansu trafiały przedmioty sztuki złotniczej, których nie powstydziłyby się wiodące ośrodki miejskie, takie jak Wrocław czy Kraków”.
Pierścień został znaleziony na terenie miasta, a nie zamku, gdzie bardziej można by się spodziewać odkrycia podobnych obiektów. Dowodzi to, że mieszczanie bielscy byli majętni i nie szczędzili pieniędzy na przedmioty o wyjątkowej wartości artystycznej.
Archeolodzy mieli spory problem z datowaniem pierścienia. Jego właściwą ocenę chronologiczną utrudniało miejsce znalezienia. Był to wykop pod XX-w. rurę wodociągową, gdzie pierścionek znalazł się na tzw. wtórnym złożu.
„Jego datowanie na koniec XVI-w. zawdzięczamy bielskiemu antykwariuszowi, kolekcjonerowi i znawcy zabytkowej biżuterii Leszkowi Wąsowi. Ocenę chronologiczną eksponatu potwierdziła również ekspertyza wybitniej badaczki sztuki złotniczej w Polsce prof. Magdaleny Piwockiej z Muzeum Zamku Królewskiego na Wawelu” – dodał archeolog.
Jak ustalili w wyniku badań Chorążowie, okolice dzisiejszego wzgórza zamkowego, które stanowi centrum Bielska-Białej, były zamieszkałe już w XIII w. Miasto Bielsko należało do rządzonego przez Piastów Księstwa Cieszyńskiego, które w 1327 r. zostało lennem Korony Czeskiej. W XVI w. miasto stał się centrum państwa stanowego, a w połowie XVIII w. księstwem, które istniało do 1848 r. W 1951 r. zostało połączone z rozciągającą się na przeciwległym, wschodnim brzegu rzeki Białej miejscowością Biała Krakowska. Powstało Bielsko-Biała. (PAP)
szf/ agz/
