Msza roratnia odprawiana w dzień św. Mikołaja w kościele Dobrego Pasterza w Lublinie. Fot. PAP/M. Trembecki
Takiego Adwentu jeszcze nie było. Będziemy przeżywali w nim trzy wydarzenia o zasięgu europejskim i międzynarodowym. Są nimi 1050. rocznica Chrztu Polski, Rok Miłosierdzia i ŚDM - podkreślił w rozmowie z PAP rzecznik KEP ks. Paweł Rytel-Adrianik.
W niedzielę Kościół katolicki rozpoczyna okres Adwentu - czas przygotowania do świąt Bożego Narodzenia. Rozpoczyna też nowy rok liturgiczny.
"Do tej pory podczas Adwentu widzieliśmy w kościołach wieniec, a na nim cztery świece na znak czterech niedziel przygotowujących nas do Bożego Narodzenia. Ten adwent jest inny. Po raz pierwszy w historii Polski od pierwszej niedzieli adwentu w 44 katedrach na terenie całego kraju zapłoną jednakowe świece jubileuszowe, które otrzymali księża biskupi na Jasnej Górze" - podkreślił Rytel-Adrianik.
Jak zaznaczył, będą one przypominały przez najbliższy rok o 1050. rocznicy chrztu Polski. "Następnie podobne świece zostaną zapalone we wszystkich parafiach naszej ojczyzny. Będzie to znak jedności polskich katolików oraz symbol światła wiary" - zaznaczył rzecznik episkopatu" - dodał.
Według rzecznika KEP nowością jest także i to, że od pierwszej niedzieli adwentu podczas Apelu Jasnogórskiego będzie odmawiana specjalna modlitwa dziękczynna za łaskę wiary, z prośbą o wierność przyrzeczeniom chrztu dla całego narodu.
Przypomniał, że biskupi polscy napisali specjalnym w liście, że "chrzest wprowadził nasz naród w nowy świat, który wyraża się przez nową kulturę, nowe instytucje, struktury i zapisy prawne”. "Ta nowość, którą wniósł chrzest będzie też w nowy sposób świętowana" - podkreślił ks. Rytel-Adrianik.
Słowo "adwent" pochodzi z języka łacińskiego "adventus", które oznacza przyjście. Dla starożytnych Rzymian oznaczało oficjalny przyjazd Cezara. W okresie wczesnego chrześcijaństwa określenia tego używano na oznaczenie podwójnego przyjścia Chrystusa: jako wcielenia człowieka i jako sędziego w chwale - na końcu świata.
Z Adwentem - jak zaznaczył - są związane roraty, które cieszą się liczną obecnością dzieci i młodzieży. Wśród wielu inicjatyw prowadzony będzie w kościołach program duszpasterski przygotowany przez Małego Gościa Niedzielnego, zatytułowany "Drzewo życia. Chrzest źródłem miłosierdzia”.
"Uczestnicy porannych mszy roratnich dowiedzą się o początkach chrześcijaństwa w Polsce oraz przypomną sobie o uczynkach miłosierdzia, do których wzywa Ewangelia" - dodał.
Adwent zawsze rozpoczyna się w niedzielę, która jest najbliżej uroczystości św. Andrzeja Apostoła, i trwa 23-28 dni, obejmując cztery niedziele. W tym roku pierwsza niedziela adwentu przypada 28 listopada, a kończy się wigilią Bożego Narodzenia.
W każdą kolejną niedzielę w kościele zapalana będzie świeca - ma ona jasny kolor, często zdobi ją biała wstążka i zielona gałązka; w kościołach umieszczana jest przy ołtarzu.
Pierwsza świeca symbolizuje przebaczenie grzechu nieposłuszeństwa Adamowi i Ewie przez Boga; druga - wiarę patriarchów narodu izraelskiego w dar Ziemi Obiecanej. Trzecia to symbol radości króla Dawida świętującego przymierze z Bogiem. W czwartą niedzielę adwentu palą się już wszystkie cztery świece. Ostatnia symbolizuje nauczanie proroków, którzy zapowiadają przyjście Mesjasza i jego królestwa.
Świece i lampiony przynoszą też wierni na poranne roraty. Świeca roratnia, tzw. roratka, jest zazwyczaj biała i ma niebieskie elementy symbolizujące matkę Jezusa, Maryję - może to być jej wizerunek, niebieskie kwiaty czy lilijki. Świece i lampiony w liturgii adwentowej wyrażają czuwanie, oczekiwanie; światło jest wyrazem radości z bliskiego przyjścia Jezusa.
Z Adwentem związany jest też zwyczaj wieszania w domach wieńca adwentowego, który ma przypominać wiernym o zbliżających się świętach. Gałązki z igliwiem w wieńcu symbolizują świąteczną choinkę, a cztery świeczki - cztery tygodnie Adwentu. Świece zapala się podczas wspólnych modlitw i posiłków.
W niektórych domach dzieci przygotowują na ten czas kalendarz adwentowy - w ponumerowanych miejscach kalendarza ukryte są drobne rzeczy, np. słodycze; dzieci przybliżają się do świąt, co dzień odkrywając jedną niespodziankę.
W przeciwieństwie do Wielkiego Postu adwent nie ma charakteru wyłącznie pokutnego. Niegdyś w Kodeksie Prawa Kanonicznego był zapis, że w czasach zakazanych katolikom zabaw hucznych nie wolno urządzać, a za ten czas uznawano Wielki Post i adwent.
Teraz Kościół katolicki uznaje adwent za czas radosnego oczekiwania na przyjście Jezusa Chrystusa i zakazu takiego nie ma. Jednak na wielu portalach katolickich przypomina się młodym ludziom, by nie ignorowali ascetycznego wymiaru adwentu, bo przygotowanie do Bożego Narodzenia ma charakter duchowy i chodzi w nim o nawrócenie i odnowę moralną. W tym też celu Kościół prowadzi rekolekcje adwentowe, kończące się zazwyczaj spowiedzią.
Słowo "adwent" pochodzi z języka łacińskiego "adventus", które oznacza przyjście. Dla starożytnych Rzymian oznaczało oficjalny przyjazd Cezara. W okresie wczesnego chrześcijaństwa określenia tego używano na oznaczenie podwójnego przyjścia Chrystusa: jako wcielenia człowieka i jako sędziego w chwale - na końcu świata.
Pierwsza wzmianka historyczna o adwencie znajduje się w dekrecie Synodu w Saragossie (Hiszpania) w 380 roku. Natomiast najstarsze ślady obchodów odnajdujemy w Hiszpanii i Galii w IV wieku. Miał on tam charakter pokutny, związany z postem, abstynencją małżeńską oraz skupieniem. Dopiero od V wieku ten okres traktowano jako przygotowanie wiernych do świąt Bożego Narodzenia. (PAP)
skz/ par/
