Siostra Faustyna Kowalska ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia. PAP/J. Ochoński
W czwartek Kościół katolicki wspomina św. Faustynę Kowalską - nazywaną apostołką Bożego miłosierdzia, autorkę „Dzienniczka”, w którym opisała przekazane jej przez samego Jezusa orędzie o miłosiernej miłości Boga do człowieka.
Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 r. we wsi Głogowiec koło Kutna jako trzecie z dziesięciorga dzieci w rodzinie rolników.
Ukończyła tylko trzy klasy szkoły podstawowej. W wieku 16 lat poprosiła rodziców o zgodę na wstąpienie do zakonu, jednak spotkała się ze stanowczą odmową. Zaczęła więc pracować w Łodzi jako pomoc domowa u zamożnych rodzin.
W lipcu 1924 r. wyjechała do Warszawy, gdzie starała się o przyjęcie do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia znajdującego się przy ul. Żytniej. Otrzymała tam zapewnienie przyjęcia, musiała jednak przepracować jeszcze rok jako pomoc domowa, żeby zdobyć skromny posag.
Do Zgromadzenia wstąpiła 1 sierpnia 1925 r., a 30 kwietnia 1926 roku w czasie ceremonii obłóczyn otrzymała imię Maria Faustyna.
W zakonie pracowała w kuchni, ogrodzie, piekarni i przy furcie. Przebywała w kilku domach zgromadzenia, najdłużej w Płocku, Wilnie i Krakowie.
W 1934 r. zaczęła pisać "Dzienniczek", w którym opisała swoje życie duchowe. Zapisała w nim, że 22 lutego 1931 r. w Płocku objawił jej się Pan Jezus, który polecił, by szerzyła kult miłosierdzia Bożego i by postarała się o namalowanie obrazu z podpisem "Jezu, ufam Tobie". Obraz ten powstał dzięki pomocy spowiednika s. Faustyny - ks. Michała Sopoćki. Na początku 1934 roku Faustyna zwróciła się z prośbą do malarza Eugeniusza Kazimirowskiego o namalowanie obrazu według jej wskazówek.
W "Dzienniczku" Faustyna opisała też modlitwę podyktowaną przez samego Jezusa - koronkę do miłosierdzia Bożego, a także polecenie Jezusa, by w drugą Niedzielę Wielkanocną obchodzone było Święto Miłosierdzia Bożego, które do kalendarza liturgicznego wpisał w 2000 r. papież Jan Paweł II.
Głównym celem zapisków prowadzonych przez św. Faustynę było szerzenie kultu Bożego miłosierdzia. W czasach, kiedy Kościół akcentował raczej sprawiedliwość jako główny przymiot Boga, Faustyna pisała o tym, że Jezus bardziej pragnie od człowieka postawy ufności i zawierzenia niż lęku przed Bożą karą.
"Niech nikt nie wątpi o dobroci Bożej; choćby grzechy jego były jak noc czarna, miłosierdzie Boże mocniejsze jest niż nędza nasza. Jednego trzeba, aby grzesznik uchylił choć trochę drzwi serca swego na promień łaski miłosierdzia Bożego, a resztę już Bóg dopełni" - pisała.
W innym miejscu św. Faustyna zanotowała słowa Pana Jezusa: "Gdy dusza ujrzy i pozna ciężkość swych grzechów, gdy się odsłoni przed jej oczyma duszy cała przepaść nędzy, w jakiej się pogrążyła, niech nie rozpacza, ale z ufnością niech się rzuci w ramiona Mojego miłosierdzia, jak dziecko w objęcia ukochanej matki. Dusze te mają pierwszeństwo do Mojego miłosierdzia. Powiedz, że żadna dusza, która wzywała miłosierdzia Mojego, nie zawiodła się ani nie doznała zawstydzenia".
"O, jak bardzo Mnie rani niedowierzanie duszy. Taka dusza wyznaje, że jestem święty i sprawiedliwy, a nie wierzy, że jestem miłosierdziem, nie dowierza dobroci Mojej. I szatani wielbią sprawiedliwość Moją, ale nie wierzą w dobroć Moją. ... Miłosierdzie jest największym przymiotem Boga" - mówił Jezus Faustynie.
W 1936 r. u Faustyny stwierdzono zaawansowaną gruźlicę. Zmarła 5 października 1938 r., po długiej chorobie, w Łagiewnikach pod Krakowem.
W 1993 r. na placu św. Piotra w Rzymie papież Jan Paweł II beatyfikował Faustynę Kowalską, a w 2000 r. ją kanonizował. Wtedy też ogłosił, że każda pierwsza niedziela po Wielkanocy będzie obchodzona w całym Kościele jako Niedziela Miłosierdzia Bożego.
W kwietniu 1993 r. Jan Paweł II zaliczył s. Faustynę do grona błogosławionych, a 30 kwietnia 2000 r. kanonizował ją.
Współcześnie orędzie o Bożym miłosierdziu znane jest na całym świecie, podobnie jak sama św. Faustyna.
Papież Jan Paweł II św. Faustynę nazwał "darem Boga dla naszej epoki". Z kolei papież Benedykt XVI mówił, że św. Faustyna, dzięki sile swojego duchowego życia, "ukazała w pełnym świetle nowość przesłania chrześcijańskiego". Wielu teologów zalicza św. Faustynę do grona największych proroków i mistyków w historii Kościoła.(PAP)
Autor: Iwona Żurek
iżu/ mhr/
