Otwarcie wystawy "Tamara Łempicka – ponad podziałami" w Muzeum Narodowym w Lublinie. Fot. PAP/W. Jargiło
Cieszy niezmiernie, że Tamara Łempicka na stałe powróciła do kraju, co zawsze było jej pragnieniem – napisał minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński w liście do uczestników piątkowego wernisażu wystawy prac Tamary Łempickiej.
Minister Gliński przypomniał, że prezentowane obrazy i rysunki najsłynniejszej polskiej malarki, z których część nigdy nie była prezentowana publicznie, znalazły się w Polsce dopiero na początku czerwca tego roku. Dodał, że prace nad zakupem tej kolekcji udało się sfinalizować w ciągu zaledwie kilku miesięcy. „Kiedy w końcu ubiegłego roku pojawiła się możliwość pozyskania do polskich zbiorów publicznych kolekcji dzieł Tamary Łempickiej i kiedy w marcu tego roku podejmowałem decyzję o powierzeniu tego niełatwego zadania pani dyrektor Katarzynie Mieczkowskiej, nie sądziłem, że to, co wydawało się wówczas jedynie mało realnym marzeniem, ziści się i znajdzie piękny finał w postaci dzisiejszego wernisażu” – podkreślił w liście szef resortu kultury. Dodał, że zakupiona kolekcja na stałe pozostanie w zbiorach Muzeum Narodowego w Lublinie.
Na wystawie zaprezentowane zostaną dzieła Łempickiej zakupione za 8,5 mln zł z rezerwy Prezesa Rady Ministrów, przy udziale Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Kolekcja Victora Manuela Contrerasa składa się 12 płócien oraz 6 prac na papierze i – jak podano - ma ogromną wartość merytoryczną dla badaczy twórczości artystki ze względu na jej przekrojowy charakter. Wśród prac są dzieła zarówno powstałe w ciągu ponad pół w wieku – od lat dwudziestych, po pięćdziesiąte XX wieku. Do tej pory w polskich zbiorach państwowych znajdowały się tylko dwa obrazy Tamary Łempickiej: „Lasstitude” z 1927 r. w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz „Martwa natura” z ok. 1950 r. w Muzeum Mazowieckim w Płocku.
Tamara Łempicka urodziła się prawdopodobnie w Moskwie w 1896 r., ale biografie podają, że w Warszawie w 1898 r. lub 1900 r. Jej matka była Polką, ojciec rosyjskim Żydem. Wychowywała ją matka i dziadkowie w Warszawie. Rodzina należała do elity towarzyskiej i kulturalnej. W wieku kilkunastu lat wyjechała do rodziny w Petersburgu, gdzie poznała przyszłego męża, prawnika Tadeusza Łempickiego. W 1918 r. zamieszkali w Paryżu. We Francji artystka studiowała i tu ukształtowała swój charakterystyczny styl. W 1927 r. para rozwiodła się z powodu romansów malarki. W 1938 r. wraz z drugim mężem baronem Raoulem Kuffnerem wyemigrowała do USA. Tu stała się portrecistką gwiazd Hollywood. Ostatnie lata życia spędziła w Meksyku, gdzie w 1980 r. zmarła.(PAP)
Autor: Michał Szukała
szuk/ aszw/
