W wieku 90 lat we wtorek w wielkopolskim Lubiniu zmarł benedyktyn o. Karol Meissner – sanitariusz w powstaniu warszawskim, lekarz, kompozytor, jeden z inicjatorów nowego przekładu Pisma Świętego, zwanego Biblią Tysiąclecia.
O śmierci duchownego poinformowano na stronie internetowej Opactwa Benedyktynów w Lubiniu.
O. Karol (właśc. Wojciech) Meissner urodził się 17 maja 1927 roku w Poznaniu. Przed wybuchem II wojny światowej wyjechał do rodziny w Warszawie. Był gońcem w Polskim Czerwonym Krzyżu, a w trakcie powstania warszawskiego sanitariuszem w szpitalu przy ul. Hożej. W 1944 roku został wywieziony do obozu jeńców wojennych w Altengrabow pod Magdeburgiem, następnie do podobozu w Gross-Lubars.
Po wyzwoleniu wrócił do Poznania, gdzie kontynuował naukę najpierw w liceum, później - na wydziale medycznym Uniwersytetu Poznańskiego. Po ukończeniu studiów pracował m.in. w szpitalu w Szczecinku, Instytucie Medycyny Sportowej oraz I Klinice Chorób Wewnętrznych w Poznaniu.
Do klasztoru benedyktynów w Tyńcu wstąpił w 1951 roku. Rok później został przyjęty do nowicjatu, przyjmując imię Karol. Śluby wieczyste złożył 1 stycznia 1957 r., osiem lat później przyjął święcenia kapłańskie.
Był jednym z inicjatorów nowego przekładu Pisma Świętego, zwanego Biblią Tysiąclecia. Zaadaptował melodie gregoriańskie do polskich tekstów liturgicznych, ponadto komponował muzykę m.in. do wierszy Kazimiery Iłłakowiczówny.
O. Meissner był zaangażowany w duszpasterstwo rodzin i poradnictwa rodzinnego. W latach 1966-68 pracował w zespole kierowanym przez ks. kard. Karola Wojtyłę nad uzasadnieniem katolickiej etyki małżeńskiej, czego owocem była publikacja "Memoriał krakowski". Współtworzył również Instytut Teologii Rodziny w Krakowie pod kierownictwem dr Wandy Półtawskiej. W latach 1966-2005 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim prowadził zajęcia z psychologii i psychiatrii.
W klasztorze benedyktynów w Lubiniu o. Karol Meissner mieszkał od 1972 r. (PAP)
ajw/ karo/
