Wystawa „Jak to z drewnem było” w Muzeum Narodowym w Szczecinie

"Mamy narzędzia od początkowej fazy obróbki drewna, czyli od momentu, w którym drwal znajduje się w lesie, po narzędzia bardzo specjalistyczne, dzięki którym można zrobić obiekty piękne, o wyjątkowej fakturze" - powiedziała kuratorka wystawy Iwona Karwowska z Działu Etnografii Pomorza Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Na wystawie znalazło się około 300 eksponatów, przede wszystkim obiektów używanych w życiu codziennym, głównie przez rzemieślników – stolarzy, bednarzy, kołodziejów. Większość przedmiotów pochodzi z XIX i początku XX wieku.

Można zobaczyć m.in. topory, siekiery, strugi, piły, heble, różne rodzaje narzędzi pomocniczych, a także dekorowane meble. Najstarszym obiektem jest kwatera ołtarzowa z XV wieku.

Wystawa zorganizowana jest w formie m.in. warsztatów rzemieślników, ale także "jarmarku", na którym mogą oni sprzedawać swoje przedmioty.

"Wiele narzędzi stosuje i cieśla, i kołodziej, i stolarz, i bednarz, a także inni rzemieślnicy, którzy pracują z drewnem – to dłuto, piła, ośnik, siekiera. Specyficzny natomiast np. dla bednarza jest wątornik – narzędzie, które tworzy rowek w dnie beczki, aby można było wsadzić tam klepki" – wyjaśniała Karwowska.

Na wystawie znajduje się też ława bednarska, zwana kobyłką lub kobylicą, używana do podtrzymywania obrabianych i struganych klepek.

"Ta na naszej wystawie nie jest zwyczajna. Niektórzy uważają, że przedstawia lwa, inni – że małpę albo jeszcze inne zwierzę. Ktoś, kto ją stworzył, musiał mieć poczucie humoru" – zauważyła muzealniczka.

Wystawie przedmiotów towarzyszą także fotografie z archiwum Muzeum Narodowego, przedstawiające rzemieślników i ich wyroby, pochodzące z terenów Pomorza Zachodniego.

Ekspozycja "Jak to z drewnem było" będzie czynna do 3 marca przyszłego roku w gmachu głównym muzeum przy Wałach Chrobrego.(PAP)

emb/ aszw/