Wystawę obrazów Andrzeja Wróblewskiego będzie można oglądać od 28 kwietnia br. w Muzeum Narodowym w Lublinie. Na ekspozycji znajdzie się 100 jego dzieł, jak również 50 prac artystów kolejnych pokoleń nawiązujących do twórczości znanego malarza.
O szczegółach wystawy pn. „Wróblewski i po… Sztuka realizmu bezpośredniego” poinformowano na środowej konferencji prasowej w Muzeum Narodowym w Lublinie. Dyrektor instytucji Katarzyna Mieczkowska podkreśliła, że Andrzej Wróblewski był ważnym artystą dla polskiej sztuki. „Tematyka związana z postacią malarza nie należy do łatwych i niełatwa to będzie wystawa, ale za to piękna i pełna przeżyć” – zapewniła.
Nawiązując do tytułu wystawy przekazała, że zaprezentowanych zostanie blisko 100 prac samego artysty, jak i ok. 50 prac twórców, którzy inspirowali się jego malarstwem. „Jak bardzo aktualna jest jego twórczość przekonujemy się w kontekście tematyki, miejsca i czasu, w którym jesteśmy, bowiem tuż za granicą Polski ciągle trwa wojna w Ukrainie, a właśnie Andrzej Wróblewski o wojnie między innymi w swych przedstawieniach chciał opowiadać” – zwróciła uwagę Mieczkowska.
W swoich zbiorach Muzeum Narodowe w Lublinie posiada dwa obrazy Wróblewskiego. Pierwszy z nich „Obraz na temat okropności wojennych” („Ryby bez głów”) powstał w 1948 roku, kończąc wczesny okres twórczości, zarazem rozpoczynając cykl „Rozstrzelania” - najbardziej znanych dzieł twórcy, poświęconych doświadczeniu wojny. Drugi obraz „Kobieta” namalowany został tuż przed tragiczną śmiercią artysty w 1957 roku; wieńczył wielokrotnie powtarzany przez artystę temat „Kolejek” i „Poczekalni”.
Kurator wystawy Marcin Lachowski określił różnorodną twórczość Wróblewskiego fenomenem na mapie życia artystycznego XX wieku. „Przez 11 lat stworzył wiele prac, które posługiwały się różnymi odniesieniami artystycznymi i konwencjami artystycznymi - od abstrakcji, poprzez figurację, od metafory do bardzo takich też szkicowych scen rodzajowych, a także bardzo osobistych widoków górskich” – wymienił kurator.
Jak podkreślił, celem wystawy jest pokazanie przekroju twórczości Andrzeja Wróblewskiego. Na ekspozycji będą prezentowane prace tworzone od 1948 roku do śmierci artysty w 1957 roku. „Będą odzwierciedlały różne okresy jego aktywności artystycznej, pokazując dynamikę zmian, jakie dokonywały się w tej twórczości ze względu na okoliczności historyczne i kształtowanie osobistego, artystycznego języka” – wyjaśnił Lachowski.
Zwrócił uwagę, że sednem wystawy jest także prezentacja odniesień, wpływów, oddziaływania Wróblewskiego na kolejne pokolenia artystów. „Choć był to artysta kompletny, osobny, zajmował pozycję outsidera w okresie tuż powojennym i w okresie odwilży, to do jego twórczości sięgali liczni artyści i ta wystawa ma właśnie to zaprezentować” – dodał.
Na ekspozycji będzie można oglądać również prace artystów skupionych w Gruppie, Grupie Wprost, Grupie Ładnie, którzy bezpośrednio odnosili się do twórczości Wróblewskiego, a także dzieła m.in. Zbigniewa Libery, Mirosława Bałki, Katarzyny Kozyry, Wilhelma Sasnala. „Przekrój artystyczny będzie niezwykle szeroki i mam wrażenie, że odzwierciedli takie zasadnicze przesłanie twórczości Wróblewskiego dotyczące właśnie pojęcia +realizmu bezpośredniego+, oddziaływania na widza w sposób emocjonalny, intensywny, mocny” – podkreślił kurator.
Wystawę pn. „Wróblewski i po… Sztuka realizmu bezpośredniego” będzie można oglądać od 28 kwietnia do 27 sierpnia w Muzeum Narodowym w Lublinie.(PAP)
Autorka: Gabriela Bogaczyk
gab/ pat/
