Wystawa, poświęcona krótkofalarstwu w Polsce, będzie dostępna w Kaliszu z okazji miejskich obchodów Narodowego Święta Niepodległości.
Jak informuje biuro prasowe urzędu miasta wystawa przygotowana przez członków Kaliskiego Klubu Krótkofalowców jest też kontynuacją obchodów „90-lecia Krótkofalarstwa w Polsce".
Organizatorzy zapowiadają, że będzie można zobaczyć zabytkowe radiostacje, stacje nadawcze i odbiorcze, biogramy wybitnych krótkofalowców, mundury harcerskie i dokumentację historyczną.
Początków krótkofalarstwa polskiego – jak podaje biuro prasowe - należy doszukiwać się tuż po odzyskaniu niepodległości a pierwszymi radioamatorami byli wojskowi i harcerze.
W latach 1921-1922 w Warszawie odbył się pierwszy kurs radioamatorski dla harcerzy a pierwsza organizacja amatorska - Harcerski Radio Klub - powstały w 1924 roku. Pod koniec lat dwudziestych powstają kolejne środowiska krótokofalowców: Lwowski Klub Krótkofalowców, Warszawski Klub Krótkofalowców i Wileński Klub Krótkofalowców. W 1930 roku zostaje powołany do życia Polski Związek Krótkofalowców.
Druga wojna światowa to okres próby i poświęcenia krótkofalowców w walce z okupantem. Sprzęt radionadawczy i odbiorczy, zgodnie z zarządzeniem Ministerstwa Poczty i Telegrafów z sierpnia 1939 r., został poddany konfiskacie.
Po wkroczeniu Niemców do Warszawy przeprowadzono rewizje w celu rekwizycji urządzeń i sprzętu nadawczego. W tym okresie krótkofalowcy walczyli w oddziałach Wojska Polskiego, w ramach organizacji podziemnych, budowali radiostacje i odbiorniki na potrzeby Armii Krajowej. Brali udział w walkach na wszystkich frontach II wojny światowej.
Przedwojenny krótkofalowiec SP2BD inż. Gwidon Damazyn, będąc więźniem KL Buchenwald, potajemnie skonstruował odbiornik i nadajnik, z którego w 1945 roku nadał do wojsk amerykańskich apel z prośbą o pomoc i o przyspieszenie wyzwolenia obozu w obawie przed wymordowaniem więźniów.
W okresie Polski Ludowej, pod koniec 1946 roku nastąpiła pierwsza nieudana próba odtworzenia Polskiego Związku Krótkofalowców. Powstała wtedy grupa 24 entuzjastów krótkofalarstwa, która powołała zarząd organizacyjny. W jego skład weszli przewodniczący mjr Ksionda SP2RC, wiceprzewodniczący kpt. Jegliński SP1CM, wiceprzewodniczący Musiałowicz SP1YX, sekretarz Rutkowski oraz skarbnik Damazyn SP2BD.
Na początku 1950 roku nastąpiła zmiana, polegająca na połączeniu PZK, Aeroklubu Polskiego i Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza w Ligę Przyjaciół Żołnierza. W 1956 roku, na fali odwilży lat stalinowskich, doszło do zmiany w zarządzeniach ministra łączności i powstało wówczas 300 indywidualnych stacji nadawczych.
Polski Związek Krótkofalowców reaktywowano 11 stycznia 1957 roku. W 1970 roku PZK posiadał 17 oddziałów wojewódzkich, 109 klubów PZK, 224 kluby Ligi Obrony Kraju oraz 55 klubów ZHP.
W okresie stanu wojennego 1981 roku, podobnie jak w okresie okupacji niemieckiej, krótkofalowcy musieli zdeponować radiostacje, sprzęt nadawczy oraz licencje nadawcze.
W 1990 roku PZK stał się organizacją samofinansującą i działającą na własny rachunek. Prezesem został Krzysztof Słomczyński SP5HS. W 2002 dokonano wpisu PZK do Krajowego Rejestru Sądowego. Równolegle obok PZK, LOK i ZHP powstało wiele nowych stowarzyszeń związanych z krótkofalarstwem.
Eksponaty będzie można obejrzeć w Akademii Kaliskiej im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego przy ul. Nowy Świat 4 w Kaliszu w godz. od 17. do 20.(PAP)
Autorka: Ewa Bąkowska
bak/ dki/
