Muzeum Historii Polski: premiera internetowa filmu „13 grudnia. Internowana młodość”

Zamiarem twórców stanu wojennego z gen. Jaruzelskim na czele było zdławienie „Solidarności” – wolnego, legalnego związku zawodowego, a w rzeczywistości wielomilionowego ruchu społecznego o charakterze antysystemowym. Najpierw internowano (aresztowano) osoby, które – według władz komunistycznych – były najbardziej niebezpieczne. Nazwiska wielu z nich skrupulatnie były gromadzone przez ponad rok, niektóre osoby trafiły do spisów przeznaczonych do zatrzymania niedługo przed ogłoszeniem stanu wojennego. Internowani zostali przywódcy krajowych i regionalnych władz „S”, wybijający się działacze, ludzie różnych zawodów na różnych szczeblach.

Wśród internowanych znaleźli się przedstawiciele organizacji studenckich głównie NZS, zdarzali się licealiści i to niepełnoletni. W przygotowanym przez Muzeum Historii Polski dokumencie filmowym twórcy to im oddają głos, wówczas studentom i uczniom: Agnieszce Romaszewskiej, Janowi Rokicie, Krzysztofowi Stasiewskiemu, Jackowi Czarneckiemu oraz Andrzejowi Sznajderowi – uczniowi, najmłodszemu internowanemu w Polsce. Działali w różnych środowiskach i regionach Polski. Jednoczyła ich niezgoda na peerelowską rzeczywistość.

Bohaterowie filmu mówią o swej działalności podczas tzw. „karnawału Solidarności”, wspominają ze szczegółami moment zatrzymania, strach pierwszych dni i godzin internowania, reakcje rodzin. Po wyjściu z więzień nie zaprzestali opozycyjnej działalności, znów byli aresztowani. Różnie potoczyły się ich wybory życiowe, dla wielu były konsekwencją tych młodzieńczych postaw.  Bohaterowie produkcji starają się po 40 latach o refleksje na temat tamtego czasu. W filmie spotykamy ich w obecnych miejscach pracy i zamieszkania, niektórzy wracają do miejsc naznaczonych dramatyzmem i osobistymi przeżyciami. Ożywa historia.

 
Scenariusz: Marek Stremecki

Realizacja: Lidia Chołody

Zdjęcia: Jakub Grunt-Mejer

Dźwięk: Tomasz Satel

Montaż: Paweł Gil

Źródło: Muzeum Historii Polski