Uczniowie gimnazjów mogą wziąć udział w projekcie "Stefan Starzyński - Warszawiak ponad wszystko" przybliżającym sylwetkę przedwojennego prezydenta stolicy. W ramach projektu zaplanowano konkursy dla młodzieży i nauczycieli poświęcone postaci Starzyńskiego.
Projekt przygotowała Fundacja "Bo Warto". Wspiera go Instytut Pamięci Narodowej. Celem inicjatywy jest zainteresowanie młodzieży osobą, życiem i działalnością prezydenta Stefana Starzyńskiego na rzecz Warszawy.
Na projekt składają się konkursy dla uczniów - na poświęcony Starzyńskiemu album, prezentację "Czy o takiej Warszawie marzyłeś panie prezydencie?", konkurs wiedzy o Stefanie Starzyńskim i dla nauczycieli - na scenariusz lekcji mu poświęconej. Całość trwa od kwietnia do października z wyjątkiem wakacji. W konkursie mogą uczestniczyć pięcioosobowe zespoły wraz z opiekunem, który weźmie udział w części dla nauczycieli.
Uczniowie wezmą udział w trzech konkursowych zadaniach, które będą oddzielnie punktowane, a później sumowane w ogólnej punktacji liczonej dla każdej z placówek. Ma to pomóc w wyłonieniu szkół posiadających największą wiedzę o Stefanie Starzyńskim. Konkurs dla nauczycieli będzie punktowany oddzielnie. W konkursie mogą uczestniczyć maksymalnie dwa zespoły z jednego gimnazjum.
Termin przysyłania zgłoszeń do udziału w konkursie mija 15 kwietnia. Rozstrzygnięcie jest planowane na drugą połowę października.
Stefan Starzyński urodził się w 1893 r. w Warszawie. Z wykształcenia ekonomista, podczas I wojny żołnierz Legionów Polskich. W II Rzeczpospolitej wiceminister skarbu i wiceprezes Banku Gospodarstwa Krajowego oraz poseł na Sejm. Od 1934 r. komisaryczny, a od 1938 r. mianowany prezydent Warszawy.
Był inicjatorem m.in. utworzenia Komisji Opieki nad Zabytkami, budowy Muzeum Dawnej Warszawy, rozbudowy miejskiej sieci komunikacyjnej i akcji "Warszawa w kwiatach i zieleni". Brał udział w tworzeniu planu czteroletniego rozbudowy miasta.
Po wybuchu II wojny pozostał w stolicy. 8 września 1939 r. został komisarzem cywilnym przy Dowództwie Obrony Warszawy, a następnie przy Armii Warszawa. Od 1 września 1939 r. kierował akcją odbudowy zniszczeń. Po aresztowaniu przez Gestapo 27 września 1939 r. został wywieziony do Berlina. Zmarł w obozie-kopalni potasu w Baelberge w 1944 r. Jego symboliczny grób znajduje się na warszawskich Powązkach. (PAP)
akn/abe/