Polski pisarz i scenarzysta filmowy Andrzej Bart oraz niemiecki prozaik i eseista Stefan Wackwitz otrzymali w niedzielę Nagrody Miast Partnerskich Torunia i Getyngi im. Samuela Bogumiła Lindego. Wręczenie nagród odbyło się w Starym Ratuszu w Getyndze.
Nagroda literacka im. Samuela Bogumiła Lindego jest przyznawana od 1996 r. zawsze dwóm autorom: z Polski i Niemiec, których słowo "tworzy ideały i wartości, łącząc ludzi, społeczeństwa i narody we wspólnej rozmowie". Tradycyjnie nagroda jest wręczana przemiennie w Toruniu lub Getyndze. Każdy z laureatów otrzymuje pamiątkową plakietę, dyplom i nagrodę finansową - 5 tysięcy euro.
Andrzej Bart urodził się w 1951 r., jest prozaikiem, scenarzystą, autorem filmów dokumentalnych. Pod własnym nazwiskiem wydał książki: "Rien ne va plus" (1991), "Pociąg do podróży" (1999) oraz "Don Juan raz jeszcze" (2006), "Fabryka muchołapek" (2008), a pod pseudonimem Paul Scarron jr opublikował metafizyczno-żartobliwy kryminał "Piąty jeździec Apokalipsy" (1999).
Stephan Wackwitz urodził w 1952 r., jest prozaikiem i eseistą. Jego twórczość w dużej mierze ma charakter autobiograficzny i eseistyczny, nawiązuje do doświadczeń z czasów nauki w ewangelickim seminarium, poprzez marksistowskie zaangażowanie podczas studiów, po lata pracy w różnych częściach świata.
Debiutancka "Rien ne va plus" zdobyła prestiżową Nagrodę im. Kościelskich (1991), a "Fabryka muchołapek" znalazła się w finale Nagrody Nike 2009 oraz nominowano ją do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus 2009, Nagrody Literackiej Gdynia 2009 i Nagrody Mediów Publicznych COGITO 2009. Książki Barta były tłumaczone na francuski, hebrajski, niemiecki, rosyjski, słoweński i węgierski.
Bart jest też autorem scenariusza filmu "Rewers", wyreżyserowanego przez Borysa Lankosza, który zdobył Wielką Nagrodę "Złote Lwy" na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W 2009 r. ukazała się książka "Rewers" będąca literackim opracowaniem scenariusza.
Stephan Wackwitz urodził w 1952 r., jest prozaikiem i eseistą. Jego twórczość w dużej mierze ma charakter autobiograficzny i eseistyczny, nawiązuje do doświadczeń z czasów nauki w ewangelickim seminarium, poprzez marksistowskie zaangażowanie podczas studiów, po lata pracy w różnych częściach świata.
Wydał m.in. książki: "Tokio" (1994), "Równanie Walkera" (Getynga 1996), "Samoponiżanie przez spacerowanie" (2002), "Niewidzialny kraj" (2003), "Nowi ludzie" (2005), "Rozszerzenie" (2008) i "Fifth Avenue" (2010). W 1996 r. został nagrodzony Heimito von Doderer Literatury Prize, a w 2010 r. - literacką Nagrodą Sachsen-Anhalt/Wilhelm-Mller.
Wackwitz pracował m.in. w wielu przedstawicielstwach Instytutu Goethego: we Frankfurcie, New Delhi, Tokio, Monachium, Bratysławie i Nowym Jorku, a w latach 1999-2005 był dyrektorem placówki w Krakowie. Obecnie stoi na czele Instytutu Goethego w Tbilisi.
Laureatami pierwszej edycji nagrody im. Lindego byli Wisława Szymborska i Guenter Grass, a w kolejnych latach m.in.: Zbigniew Herbert i Karl Dedecius, Zbigniew Herbert i Karl Dedecius, Hanna Krall i Marcel Reich-Ranicki, Sławomir Mrożek i Tankred Dorst. W zeszłym roku nagrodą uhonorowano Hertę Meller i Wiesława Myśliwskiego.
Patron nagrody, urodzony w Toruniu Samuel Bogumił Linde (1771- 847) był językoznawcą, bibliografem i pedagogiem. Najsłynniejszym jego dziełem jest 6-tomowy Słownik Języka Polskiego, wydany po raz pierwszy w latach 1807-14. (PAP)
rau/ kot/
