Fragment sztuki „Balladyna” w wykonaniu aktorów Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. Źródło: www.instytut-teatralny.pl
Główną nagrodę tegorocznych, 46. Opolskich Konfrontacji Teatralnych/Klasyka Żywa otrzymała sztuka „Balladyna” w wykonaniu aktorów Opolskiego Teatru Lalki i Aktora.
Podczas zakończonych w nocy z niedzieli na poniedziałek tegorocznych Opolskich Konfrontacjach Teatralnych/Klasyka Żywa przedstawiono sześć sztuk wybranych przez jury spośród inscenizacji z całego kraju.
Główną nagrodę 46.OKT im. Wojciecha Bogusławskiego w wysokości 80 tysięcy złotych otrzymali aktorzy Opolskiego Teatru Lalki i Aktora. Zespół OTLiA otrzymał także dodatkową nagrodę "za umiejętności gry w drużynie i udowodnienie, że tekst Słowackiego brzmi dziś aktualnie i to bez mikroportów".
Nagrodę dla całego zespołu przyznano także aktorom Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu za sztukę "Kurka wodna albo urojenie" w reżyserii Igora Gorzkowskiego. Autorzy choreografii i reżyser sztuki otrzymali dodatkowo dwie równorzędne nagrody indywidualne.
"Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale" Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie został nagrodzony za aranżację muzyczną, adaptację i dramaturgię.
W ramach OKT zostały zaprezentowane: "Balladyna" w reżyserii Konrada Dworakowskiego z Opolskiego Teatru Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki w Opolu, dwa spektakle z Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie: "Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale" (reż. Cezary Tomaszewski) oraz "Dziady" (reż. Maja Kleczewska), "Kurka wodna albo urojenie" w reżyserii Igora Gorzkowskiego z Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu, "Lalka" w reżyserii Radosława Rychcika z Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie oraz "Lilla Weneda" w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego z Teatru Wybrzeże w Gdańsku.
Konkurs Klasyka Żywa organizowany jest przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jego główny cel to zwiększenie obecności polskich tekstów klasycznych w repertuarach współczesnych teatrów oraz wzmacnianie zainteresowania nimi dzisiejszych twórców i odbiorców teatru, a także przywracanie do repertuaru wartościowych dzieł dramatu polskiego, zapomnianych lub rzadko wystawianych. (PAP)
autor: Marek Szczepanik
masz/ dki/
