Juliusz Chrościcki. Fot. PAP/S. Rozpędzik
Z głębokim smutkiem przyjmujemy informację o odejściu profesora doktora habilitowanego Juliusza Chrościckiego, wybitnego historyka sztuki, badacza sztuki nowożytnej – polskiej i europejskiej oraz nowożytnej kultury europejskiej - napisał szef resortu kultury Bartłomiej Sienkiewicz w liście do uczestników pogrzebu.
"Jego śmierć to ogromna strata dla świata nauki, edukacji i polskiej kultury" – ocenił minister kultury i dziedzictwa narodowego w liście odczytanym w poniedziałek w kościele Sióstr Wizytek w Warszawie przez podsekretarz stanu w MKiDN Martę Cienkowską podczas ostatniego pożegnania prof. Juliusza Chrościckiego.
Wybitny historyk i badacz sztuki, który zmarł 16 stycznia br. w wieku 82 lat, spoczął na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
"Odeszła nie tylko wybitna osoba, ale także mentor, który pozostawił niezatarte ślady w sercach tych, których miał przyjemność uczyć i prowadzić" - podkreślił Bartłomiej Sienkiewicz w liście.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przypomniał, że Juliusz Chrościcki był nie tylko cenionym historykiem sztuki, ale także wykładowcą akademickim. Dodał, że jego oddanie nauce przejawiało się również w trosce o studentów oraz młodszych pracowników nauki.
Juliusz Chrościcki urodził się 13 sierpnia 1942 r. w Warszawie. Był historykiem sztuki, badaczem sztuki nowożytnej polskiej i europejskiej oraz nowożytnej kultury europejskiej. "W zakres jego badań wchodziły związki sztuk plastycznych i polityki, nowożytna ikonografia, ceremoniał i propaganda monarchii europejskich oraz monarchiczna kultura funeralna" - przypomniano na stronie MKiDN.
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie i studia wyższe w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1971 r. uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy "Castrum Doloris". Dziesięć lat później otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy "Sztuka i polityka. Funkcje propagandowe sztuki w epoce Wazów 1587-1668". Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych otrzymał w 1991 r.
"W latach 1964-2012 pracował w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1985-1990 pełniąc funkcję prodziekana, a w latach 1990-1992 – dziekana Wydziału Historycznego UW. W 2012 roku rozpoczął pracę w Instytucie Historii Sztuki i Kultury Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, od stycznia 2014 r. – jako profesor zwyczajny" - napisano na stronie MKiDN.
Był przewodniczącym Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk, członkiem Rady Powierniczej Zamku Królewskiego w Warszawie oraz członkiem Warszawskiego Towarzystwa Naukowego. Był również wieloletnim członkiem Polskiego Komitetu Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM. Współtworzył oraz redagował czasopismo "Barok. Historia-Literatura-Sztuka". Był redaktorem "Rocznika Historii Sztuki" oraz czasopisma "Perspective".
Jak przypomniano, w latach 1995-98 pełnił funkcję dyrektora Centre de la Civilisation Polonaise, Université Paris Sorbonne – Paris IV.
"W latach 2006-09 kierował – wraz z Gérardem Sabatierem i Markiem Hengererem – międzynarodowym programem badawczym +Mémoire monarchique et construction de l'Europe. Les stratégies funéraires des dynasties princieres du XVIe au XVIIIe siecle+ zorganizowanym przez Centrum Badawcze Zamku w Wersalu" - czytamy w informacji.
W 2023 r. został odznaczony Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".(PAP)
autor: Grzegorz Janikowski
gj/ aszw/
