Franciszkanie zakończyli modernizację zabezpieczeń monumentalnej ekspozycji prof. Mariana Kołodzieja „Klisze Pamięci. Labirynty” w Centrum św. Maksymiliana w Harmężach (Małopolskie). Wystawa składa się ze 154 kompozycji rysunkowych, a także elementów jak prycze, drewniane sylwety, krzyż z desek.
Zakończenie projektu uświetniło odsłonięcie pomnika św. Maksymiliana w harmężańskim klasztorze Niepokalanego Poczęcia NMP, gdzie znajduje się Centrum. Monument z granitu przedstawiający postać świętego krótko przed śmiercią zaprojektował prof. Kołodziej. Autorem pomnika jest rzeźbiarz Piotr Tyborski, który współpracował z prof. Kołodziejem.
Podczas modernizacji dzieła artysty zostały zabezpieczone przed wilgocią - powiedział PAP gwardian klasztoru ojciec Piotr Cuber. W pomieszczeniach zamontowane zostały wydajne osuszacze, które wyposażone są w lampy bakteriobójcze. Wymieniona została przestarzała instalacja elektryczna, a także zamontowany nowy system monitoringu przeciwpożarowego z automatycznym powiadamianiem straży pożarnej oraz oświetlenie awaryjne. Powstały też nowe schody wiodące do ekspozycji.
Modernizacja była możliwa dzięki wsparciu Urzędu Marszałkowskiego województwa małopolskiego, starostwa powiatowego w Oświęcimiu, a także firmy Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna.
Prof. Marian Kołodziej był plastykiem i scenografem. Współpracował głównie z teatrami w Gdańsku (Teatr Wybrzeże) i Warszawie (Teatr Narodowy, Teatr Ateneum). Jako młody człowiek po wybuchu II wojny próbował przedostać się do polskiego wojska we Francji. Został aresztowany przez Gestapo. 14 czerwca 1940 r. Niemcy deportowali go do KL Auschwitz w pierwszym transportem polskich więźniów. Otrzymał numer 432. Do 1945 r. był więziony także w Gross-Rosen, Buchenwaldzie, Sachsenhausen i Mauthausen-Gusen.
Po wojnie ukończył wydział scenografii krakowskiej ASP. Współpracował głównie z teatrami w Gdańsku i Warszawie. Stworzył dekoracje m.in. do "Tragedii o bogaczu i łazarzu" Anonima Gdańskiego (1968 i 1971), "Sztukmistrza z Lublina" według Singera (1988) oraz do wielu inscenizacji Adama Hanuszkiewicza, Kazimierza Kutza, Stanisława Różewicza oraz ok. 40 filmów fabularnych jak m.in. "Westerplatte", "Krzyż Walecznych", "Nikt nie woła", "Ludzie z pociągu", "Milczenie", "Miejsce na ziemi", "Wolne miasto". Był twórcą ołtarza papieskiego w Gdańsku podczas pielgrzymek papieża Jana Pawła II w latach 1987 i 1999.
W ostatnich latach swojej twórczości zaczął poruszać tematykę obozową. W 1992 roku mieszkający w Gdańsku artysta doznał ciężkiego udaru mózgu. Rehabilitacją w chorobie stało się tworzone od tego czasu dzieło życia: "Klisze pamięci. Labirynty", którą Kołodziej ofiarował franciszkańskiemu Centrum Św. Maksymiliana.
Kołodziej tworzył dzieło 17 lat. Prace przedstawiają artystyczną wizję gehenny obozowej w Auschwitz, a jednocześnie uwypuklają heroiczne zwycięstwo odniesione w obozie przez polskiego franciszkanina, św. Maksymiliana Kolbego, który oddał życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka.
Artysta zmarł w 2009 roku. Jego prochy spoczęły w krypcie w Centrum św. Maksymiliana, w miejscu, w którym eksponowane jest dzieło jego życia.
Klasztor Niepokalanego Poczęcia NMP w Harmężach powstał w 1989 roku. Działa w nim Centrum św. Maksymiliana, które jest ośrodkiem pamięci i modlitwy, a zarazem wotum wdzięczności za życie, dzieło oraz ofiarę Maksymiliana Kolbego. Prowadzą je franciszkanie oraz Misjonarki Niepokalanej Ojca Kolbego. Powstało w miejscu, gdzie podczas II wojny światowej istniał podobóz Harmense (Aussenkommando Harmense), należący do KL Auschwitz. Prawdopodobnie pracował tam niewolniczo ojciec Maksymilian Kolbe. (PAP)
szf/ ls/
