Irena Santor - jedna z najpopularniejszych polskich piosenkarek, wykonawczyni takich przebojów jak "Embarras" i "Jak przygoda to tylko w Warszawie" - będzie w tym roku kandydatką SLD na honorową obywatelkę Warszawy - poinformował w środę PAP radny tej partii Andrzej Golimont.
Radni w sprawie nadania honorowych obywatelstw stolicy prawdopodobnie będą głosować na sesji 23 maja. W ubiegłym tygodniu klub PiS zapowiedział, że zgłosi kandydaturę b. senatora Zbigniewa Romaszewskiego. Kandydatką PO będzie prof. Maria Janion - historyk literatury, krytyk literacki, znawczyni polskiego i europejskiego romantyzmu.
Santor, przez wielu nazywana pierwszą damą polskiej piosenki, ma na swoim koncie ponad tysiąc piosenek. Wiele z nich śpiewała cała Polska, wiele z nich opowiadało o Warszawie, np. "Na prawo most, na lewo most", "Kamienne schodki" - o warszawskiej starówce, "Małe mieszkanko na Mariensztacie" - o pierwszym warszawskim osiedlu zbudowanym tuż po wojnie, "Jak przygoda to tylko w Warszawie".
Santor, przez wielu nazywana pierwszą damą polskiej piosenki, ma na swoim koncie ponad tysiąc piosenek. Wiele z nich śpiewała cała Polska, wiele z nich opowiadało o Warszawie, np. "Na prawo most, na lewo most", "Kamienne schodki" - o warszawskiej starówce, "Małe mieszkanko na Mariensztacie" - o pierwszym warszawskim osiedlu zbudowanym tuż po wojnie, "Jak przygoda to tylko w Warszawie".
Santor urodziła się 7 grudnia 1934 roku w Papowie Biskupim k. Bydgoszczy. Zaczęła śpiewać już w szkolnych chórach. W 1951 roku została przyjęta do Ludowego Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze. Spędziła w nim osiem lat, koncertując niemal na całym świecie.
W 1961 r. artystka reprezentowała Polskę na festiwalu w Sopocie, gdzie dla walca "Embarras" wyśpiewała I nagrodę. III nagrodę otrzymała na festiwalu piosenki w Tokio w 1971 r. Nagrodę publiczności na festiwalu w Opolu zdobyła w 1974 roku (za "Nalej mi wina") i w 1975 r. (za "Idzie miłość"). Santor jest także laureatką opolskiego Grand Prix w 1979 roku i 1991 roku, za wybitne osiągnięcia w sztuce interpretacji piosenki.
Tradycja nadawania godności honorowego obywatela sięga w Warszawie 1918 r. Jako pierwszego uhonorowano Józefa Piłsudskiego. Rada miasta nadawała tytuł w latach 1918-1929 osobom szczególnie zasłużonym dla stolicy. Tradycję wznowiono w 1992 r. Przyznanie tytułu jest wyrazem najwyższego wyróżnienia i uznania dla zasług lub wybitnych osiągnięć obywateli polskich i cudzoziemców. Dotychczas otrzymało go 65 osób.
Honorowe obywatelstwo stolicy przyznano m.in.: Ignacemu Janowi Paderewskiemu i Józefowi Hallerowi (w 1919 r.), Marii Skłodowskiej-Curie (1924 r.), Stanisławowi Broniewskiemu-Orszy (1992 r.), Janowi Pawłowi II (1996 r.), Markowi Edelmanowi (2001 r.), Janowi Nowakowi-Jeziorańskiemu (2003 r.), Irenie Sendlerowej (2007 r.), Aleksandrowi Kwaśniewskiemu (2010 r.), Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej, ps. Kama (2010 r.), Jerzemu Buzkowi (2011 r.), Jerzemu Regulskiemu (2012 r.) i Stanisławowi Wyganowskiemu (2012 r.). Pośmiertnie w 2010 r. tytuł otrzymał także Lech Kaczyński.
W 2010 r. powołano Radę Honorowych Obywateli Warszawy. Jest ona ciałem doradczym i wyraża opinie w sprawach ważnych dla miasta.
Tytuły honorowego obywatela Warszawy nadawane są co roku w przeddzień rocznicy wybuchu powstania warszawskiego podczas uroczystej sesji rady miasta w Zamku Królewskim. (PAP)
mca/ agz/ itm/ jra/
