Wystawa „W labiryncie teatru”
Na dziedzińcu Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie otwarto w piątek wystawę „W labiryncie teatru”, która podsumowuje 110 lat działalności stołecznego Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana. Ekspozycja jest związana z ukończeniem digitalizacji archiwum teatru.
Wystawę otworzyli w piątek, 29 września dyrektor Teatru Polskiego Andrzej Seweryn wraz z dyrektorem Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków, Michałem Krasuckmi.
"Z radością otwieramy dzisiaj wystawę poświęconą historii Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana. Warto sobie zdać sprawę z tego, że był to pierwszy nowoczesny budynek teatralny który służy do dzisiaj. On nie został zniszczony. Dzisiaj pracujemy na scenie, która jest prawie identyczna jak ta zbudowana w 1913 r. Jest to coś cudownego” - powiedział dyrektor Teatru Polskiego, Andrzej Seweryn podczas uroczystego otwarcia wystawy.
Mottem wystawy jest cytat z Arnolda Szyfmana, założyciela i patrona teatru: "Kiedy bowiem przekroczyłem bramę labiryntu zwanego teatrem, dość szybko zgubiłem drogę i od tej chwili innego świata już nie widziałem".
"Archiwum Teatru Polskiego zgromadziło tysiące pamiątek stanowiących bezcenny zapis nie tylko dziejów teatru, jego zmieniających się stylów, tendencji czy mód; zbiory archiwalne Teatru Polskiego to również panorama historii Polski i świadectwo jej burzliwych dziejów... Obcowanie z tymi bezcennymi zabytkami kultury to fascynująca podróż w czasie, która pozwala nam poznać korzenie współczesnego teatru" - napisała w informacji przesłanej PAP dyrektor ds. produkcji, edukacji i marketingu Teatru Polskiego Anna Skuratowicz.
Prezentowana wystawa jest związana z ukończeniem digitalizacji archiwum teatru. Szerokiej publiczności udostępniono ponad 14 tys. obiektów - fotografii, afiszy, projektów scenografii i kostiumów, a także nagrań spektakli. Powstała również platforma edukacyjna o teatrze (www.wlabiryncieteatru.pl), na której obok archiwum, dostępnych jest wiele narzędzi, które w uporządkowany i przystępny sposób przybliżają odbiorcom świat teatru.
Gmach Teatru Polskiego w Warszawie (obecnie przy ul. Kazimierza Karasia 2) jest dziełem Czesława Przybylskiego – jednego z najzdolniejszych polskich architektów pierwszej połowy XX w. Jest też pierwszym nowoczesnym teatrem w stolicy (otwartym w 1913 r.), zachowanym do dziś w niemal niezmienionym stanie.
"W 1909 r. Arnold Szyfman miał 27 lat, dyplom doktora filozofii, pustą kieszeń i jak się zdawało, niedorzeczny pomysł założenia wielkiego prywatnego teatru dramatycznego. Atmosfera Warszawy nie sprzyjała temu przedsięwzięciu - teatry rządowe i filharmonia przynosiły straty i nikt nie wierzył, że ambitny teatr prywatny jest w stanie utrzymać się własnymi siłami. Powątpiewano też w zdolności organizacyjne młokosa +Schiffmanka+" - czytamy o początkach sceny na stronie Teatru Polskiego.
"A jednak prace przygotowawcze i organizacyjne trwały jedynie dwa lata, zaś sam gmach postawiono i wyposażono w niecały rok, przy jednocześnie prowadzonych próbach do inauguracyjnej premiery" - napisano, przypominając, że "wcześniej razem z architektem Czesławem Przybylskim Szyfman odbył podróż po Europie, aby przyjrzeć się nowoczesnym budynkom teatralnym".
Teatr Polski otwarto 29 stycznia 1913 r. premierą "Irydiona" Zygmunta Krasińskiego w reżyserii Arnolda Szyfmana, z dekoracjami i kostiumami zaprojektowanymi przez Karola Frycza.
Ekspozycja na dziedzińcu Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków składa się z 22 interaktywnych tablic i będzie dostępna dla zwiedzających bezpłatnie do 30 października 2023 r.(PAP)
Autorka: Zofia Suwała
zos/ aszw/
