Władze Radomia ogłosiły konkurs na projekt rzeźby przedstawiającej Witolda Gombrowicza. Pisarz bywał w tym mieście przy okazji odwiedzin brata Jerzego w podradomskiej Wsoli. Termin składania prac konkursowych upływa 18 sierpnia.
W Radomiu przyznawana jest już Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza (za debiut prozatorski) i organizowany jest Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski, na który przyjeżdżają teatry z całego świata.
Rzeźba - jak podkreśla prezydent miasta Radosław Witkowski - będzie z kolei materialnym śladem związków pisarza z Radomiem.
Według założeń konkursowych, figura, która stanie na radomskim deptaku, ma mieć realistyczną formę. Gombrowicz powinien zostać przedstawiony jako postać siedząca przy stoliku, na którym ustawiona jest szachownica.
Rzeźba ma uwzględniać cechy oddające osobowość pisarza, np. jego ironiczny uśmiech czy charakterystyczny gest. Postaci powinny towarzyszyć kojarzone z Gombrowiczem przedmioty, np. fajka lub lornetka, przez którą w ostatnich latach swojego życia obserwował kawiarniane życie Vence.
Termin składania prac konkursowych upływa 18 sierpnia. Rzeźba ma być gotowa jeszcze w tym roku. Stanie na radomskim deptaku, podobnie jak figura urodzonego w Radomiu filozofa Leszka Kołakowskiego, którego radomianie w ten sposób upamiętnili w 2016 r.
Witold Gombrowicz urodził się 4 sierpnia 1904 r. w Małoszycach koło Opatowa (Świętokrzyskie). Wczesne dzieciństwo (do 1911 roku) spędził w Małoszycach i Bodzechowie, później rodzina przeniosła się do Warszawy. W 1927 r. obronił magisterium na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Gombrowicz przyjeżdżał do podradomskiej Wsoli dość regularnie w latach 1924–1939. W tej miejscowości - w której obecnie znajduje się muzeum Gombrowicza - mieszkał jego brat Jerzy z żoną Aleksandrą z Pruszaków i córką Tereską. Witold odpoczywał u nich, przygotowywał się do egzaminów, pisał – m.in. fragmenty powieści "Ferdydurke". Po studiach miał odbyć aplikację adwokacką u zaprzyjaźnionego radomskiego adwokata - Tadeusza Przyłęckiego. Miejscowa palestra, należąca w większości do Stronnictwa Narodowego, odrzuciła jego kandydaturę. Gombrowicz opuścił Polskę w lipcu 1939 roku. Miał wypłynąć w dwumiesięczny rejs transatlantyku "Chrobry" do Argentyny. Pozostał jednak na emigracji aż do śmierci w 1969 r. (PAP)
ilp/ karo/
