Leszek Mądzik. Fot. PAP/W. Pacewicz
Przedstawienie z udziałem wokalistki Anny Marii Jopek będzie głównym punktem obchodów jubileuszu 45-lecia pracy twórczej Leszka Mądzika - jednego z najważniejszych polskich twórców teatralnych. Premiera odbędzie się we wrześniu. W czwartek Mądzik kończy 70 lat.
„To szczególny rok. Cyfra 70 lat mnie dotyka i będziemy obchodzić 45-lecie Sceny Plastycznej KUL. Ten rok zaczął się zupełnie nowym doświadczeniem z operą, a teraz dojrzewam do kolejnej nowej dla mnie realizacji” – powiedział PAP Mądzik.
Nowy spektakl w reżyserii Mądzika ma roboczy jeszcze tytuł „Czas kobiety”. „Czas w sposób szczególny właśnie na kobiecie, jej ciele, psychice, mentalności zostawia ślady. Będziemy ten temat penetrować” – dodał Mądzik.
Widowisko z udziałem Anny Marii Jopek, to dla Mądzika pierwsza tego typu realizacja teatralna. Jak zaznaczył, praca nad spektaklem jeszcze trwa i jego ostateczny kształt nie jest jeszcze przesądzony. Premiera odbędzie się 26 września i będzie głównym punktem obchodów jubileuszu 45-lecia założonego przez Mądzika słynnego „teatru bez słów” - Sceny Plastycznej KUL. Podczas obchodów jubileuszu mają być pokazane też dwa spektakle Sceny - „Bruzda” i „Lustra”. Planowana jest też sesja naukowa poświęcona obecności obrazu i muzyki w teatrze.
„To szczególny rok. Cyfra 70 lat mnie dotyka i będziemy obchodzić 45-lecie Sceny Plastycznej KUL. Ten rok zaczął się zupełnie nowym doświadczeniem z operą, a teraz dojrzewam do kolejnej nowej dla mnie realizacji” – powiedział PAP Leszek Mądzik.
Leszek Mądzik – reżyser, scenograf, malarz, fotograf - urodził się 5 lutego 1945 r. w Bartoszowinach (Świętokrzyskie), w czwartek kończy 70 lat. Jest uważany za jednego z najoryginalniejszych polskich twórców teatralnych.
W 1966 r. rozpoczął studia z historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a już rok później zaczęła się jego przygoda z teatrem. Początkowo był scenografem w Teatrze Akademickim, ale już w 1969 r. rozpoczął pracę nad własnym, autorskim teatrem – Sceną Plastyczną KUL. Pierwszy spektakl nowego teatru pt. „Ecce Homo” został wystawiony wiosną 1970 r.
"Scenografia zafascynowała mnie. Odkryłem możliwość robienia teatru samą scenografią, okazało się, że mogę opowiadać o emocjach bez słów, które wszystko mieszają. To taki teatr, który przemawia samą dramaturgią dziania się, obrazem. Dojrzewałem do milczenia, tak jak inni dojrzewają do elokwencji” – wspominał Mądzik podczas obchodów 40-lecia Sceny Plastycznej KUL.
Spektakle Sceny Plastycznej KUL - określanej jako teatr obrazu - są pozbawione słów, tradycyjnego aktorstwa i fabuły, opierają się na scenografii, przestrzeni, grze świateł, ciszy i dźwięków. W swojej twórczości artysta drąży tematykę sacrum, śmierci, erotyki, przemijania. Krytycy teatralni w Polsce i za granicą nazywają teatr Mądzika teatrem filozoficznego egzystencjalizmu.
"Zawsze staram się dotknąć w swoich przedstawieniach nurtu swojej podświadomości. Właściwie każdy z moich spektakli jest pod tym względem podobny, tak jakby to był jeden spektakl, który reżyseruję przez całe życie. Można też powiedzieć, że bohaterem wszystkich moich spektakli jest czas" - mówił Mądzik.
Dotychczas powstało 20 spektakli Sceny Plastycznej KUL. Wiele w nich pokazywane było na różnych festiwalach w kraju i na świecie, gdzie spotykały się uznaniem i zdobywały nagrody. Najsłynniejsze przedstawienia Leszka Mądzika to m.in. "Zielnik", "Wilgoć", "Wrota", "Wędrowne", "Tchnienie", "Kir". Każde przedstawienie przygotowywane było z inną grupą aktorów - najczęściej studentów KUL. Mądzik jest też autorem wielu scenografii do spektakli w teatrach Polski, Francji, Niemiec. Jest też twórcą plakatów m.in. do festiwali teatralnych.
W Lublinie założył Galerię Sztuki Sceny Plastycznej KUL, gdzie prezentowana jest twórczość wybitnych współczesnych artystów. Jest też opiekunem artystycznym "Galerii na płocie" urządzonej w śródmieściu Lublina, na ogrodzeniu niedawno zrewitalizowanego Ogrodu Saskiego - zabytkowego, prawie 13-hektarowego parku, sąsiadującego z miasteczkiem akademickim.
W Teatrze Wielkim w Poznaniu w styczniu Mądzik wyreżyserował - po raz pierwszy w swojej karierze – operę. Była to "Rycerskość wieśniacza" Pietra Mascagniego - opera w jednym akcie na podstawie opowiadania Giovanniego Vergi, zaprezentowana po raz pierwszy w 1890 r., uważana za pierwszą klasyczną operę werystyczną. Mądzik jest też autorem scenografii do przedstawienia, reżyserem świateł i autorem plakatu.
„Opera daje mi energię, rozmach, kosmiczność, w której mogę się szerzej odnaleźć, zachowując jednocześnie wartości ważne dla mnie w teatrze. Fascynuje mnie swoisty dialog, partnerska relacja obrazu stworzonego na scenie – scenografii, światła, z głosem – solistami (...) Muzyka zawsze była ważnym komponentem moich spektakli, ale obcowanie z nią wykonywaną na żywo przez orkiestrę, chór i solistów to niesamowite przeżycie" – mówił.
Za swoją działalność artystyczną Leszek Mądzik otrzymał wiele nagród i wyróżnień. W grudniu ub. roku został odznaczony medalem Pro Ecclesia et Pontifice – Dla Kościoła i Papieża – przyznanym przez papieża Franciszka. Medal ten to jedno z najwyższych odznaczeń, jakie papież może przyznać osobom świeckim. Ustanowił je w 1888 r. papież Leon XIII. Medal jest przyznawany na wniosek biskupów diecezjalnych osobom szczególnie zasłużonym dla wspólnoty Kościoła.(PAP)
ren/ kop/ agz/
