Obrazy, rzeźby i rysunki powstałe w okresie transformacji systemowej w Polsce, a także w latach ją poprzedzających, można od środy oglądać na wystawie „Sztuka w Polsce około roku 1989. Z okazji obchodów 25-lecia wolnej Polski” w Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu.
Na wystawie zaprezentowano 100 dzieł 38 artystów. Ekspozycję otwiera znacząca dla Radomia praca Edwarda Dwurnika (ur. 1943) „Radom 76”. Namalowany w 1978 r. obraz to groteskowa wizja wydarzeń robotniczego protestu w Radomiu w czerwcu 1976 r. Inny obraz tego artysty - „Jestem Chrystus” z 1979 - przedstawia ubranego na biało-czerwono mężczyznę, na klęczkach, na wpół ukrzyżowanego.
Komisarz wystawy Mieczysław Szewczuk podkreśla, że artystów tworzących w tym okresie intrygowała sprawa odpowiedzialności za zbrodnie z poprzedniego systemu. Przykładem może być znajdująca się w radomskiej kolekcji rzeźba Sylwestra Ambroziaka (ur. 1964 r.) „Kain i Abel”.
Sztukę okresu stanu wojennego reprezentuje m.in. „Pieta” Krystyny Brzechwy (ur. 1928 r.). Artystka ukazała na obrazie matkę zamordowanego księdza Jerzego Popiełuszki opłakującą zmarłego syna.
Znamiennym elementem wystawy jest obraz Marka Sapetto „Ja się budzę, ja się patrzę” z 1990 r. To autoportret artysty, ze znaczkiem „cdn” (ciąg dalszy nastąpi), nawiązującym liternictwem do logotypu „Solidarności”; w latach 80. – jak podkreśla Szewczuk – był zapisem nadziei i wiary, że Polska zmienia się na lepsze.
Wystawa czynna będzie do końca sierpnia.
Kolekcja Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu jest tworzona od końca lat 70. ub. wieku. Obecnie znajduje się w niej 4,5 tys. dzieł, z czego 2,5 tys. to dary dla muzeum od artystów. (PAP)
ilp/ ls/
