Płytę zawierającą muzykę ludową z Kujaw i Pałuk wydało toruńskie Muzeum Etnograficzne. Nagrania pochodzą z bogatego archiwum zgromadzonego przez tę placówkę.
"Utwory przechowywane w archiwum Działu Folkloru Muzeum Etnograficznego w Toruniu: przyśpiewki, piosenki taneczne, pieśni oraz tańce, zostały zarejestrowane w latach 50.-70. XX wieku. Są one cenne ze względu na udział muzyków urodzonych jeszcze w XIX wieku" - poinformował Kuba Kopczyński z Muzeum Etnograficznego w Toruniu.
Dokumentację nagraniową dla Muzeum Etnograficznego zapoczątkował Roderyk Lange (w latach 1957-1966). W jego nagraniach dominują utwory związane z tańcem: przyśpiewki, piosenki taneczne oraz muzyka instrumentalna.
Jak zaznaczył, zarejestrowani na płycie wykonawcy to reprezentujący często przeciętny poziom muzyczny autentyczni wiejscy grajkowie i śpiewacy, którzy na co dzień zajmowali się gospodarzeniem, a nie muzykowaniem. Głównym kryterium doboru muzyków była ich pamięć o dawnym repertuarze, a nie umiejętności muzyczne.
"Stąd dla współczesnego odbiorcy nagrania te mogą brzmieć bardzo surowo, wręcz archaicznie, zdarzają się bowiem muzykom wyraźne potknięcia, fałszywe dźwięki. Publikacja tych nagrań wydaje się jednak ważna, bo dokumentuje i przybliża mniej idealizowany, autentyczny obraz wiejskiej kultury muzycznej, stanowiąc pewną przeciwwagę dla większości propozycji nagraniowych realizowanych z udziałem wyselekcjonowanych, najzdolniejszych wiejskich artystów" - dodał Kopczyński.
Kujawy to kraina historyczna i region etnograficzny w środkowej Polsce, na Pojezierzu Wielkopolskim, w dorzeczu środkowej Wisły i górnej Noteci. Leżą one niemal w całości na terenie województwa kujawsko-pomorskiego, zaś południowe fragmenty na terenie województwa wielkopolskiego (fragmenty powiatu kolskiego i konińskiego).
Pałuki to kraina historyczna w północno-wschodniej Wielkopolsce; główne ośrodki miejskie Pałuk to Kcynia, Szubin i Żnin w obecnym województwie kujawsko-pomorskim.
Dokumentację nagraniową dla Muzeum Etnograficznego zapoczątkował Roderyk Lange (w latach 1957-1966). W jego nagraniach dominują utwory związane z tańcem: przyśpiewki, piosenki taneczne oraz muzyka instrumentalna.
Materiał zebrany przez późniejszych zbieraczy (Krystynę Pospiech-Tubaję, Ewę Arszyńską) jest bardziej różnorodny, zawiera nagrania pieśni lirycznych i obrzędowych. We wszystkich przypadkach rejestracji dokonywano na amatorskim sprzęcie, co wpłynęło na jakość techniczną nagrań. (PAP)
olz/ eaw/
