W Krakowie stanie popiersie Teodora Axentowicza - malarza okresu Młodej Polski, profesora i rektora Akademii Sztuk Pięknych – zdecydowali radni. Będzie ono elementem nowej aranżacji placu, który nosi już jego imię.
Jak mówiła w środę wicedyrektor Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego Magdalena Doksa-Tverberg, Teodor Axentowicz przez 40 lat mieszkał i tworzył w Krakowie.
Popiersie ma stanąć na placu którego patronem został w 1952 roku Axentowicz, u zbiegu ulic Kazimierza Wielkiego, Henryka Sienkiewicza i Stanisława Wyspiańskiego. Propozycja usytuowania popiersia w tym miejscu wyszła od wnuka artysty, prezesa Ormiańskiego Towarzystwa Kulturalnego, Adama Kieniewicza(zmarł w 2020 r.).
"Rzeźba zostanie wykonana przez prof. Karola Badynę, według koncepcji Konstantego Laszczki z odlewu zachowanego w rodzinnych zbiorach Adama Kieniewicza" – mówiła Doksa-Tverberg. Przypomniała, że w czasie konsultacji społecznych dotyczących rewitalizacji placu Axentowicza, mieszkańcy opowiedzieli się za ustawieniem w tym miejscu popiersia artysty.
Zakup rzeźby zostanie sfinansowany ze środków Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a przygotowania i realizacji inwestycji podjął się Zarząd Zieleni Miejskiej.
Pod koniec września została podpisana umowa z generalnym wykonawcą, który przeprowadzi rewitalizację placu Axentowicza. Prace mają kosztować 4,7 mln zł. Na placu posadzonych zostanie ponad 31 tysięcy kwitnących bylin, przeszło 51 tysięcy roślin cebulowych, a także 7 szt. wiśni i kilkaset krzewów róż. Zamontowane zostaną półkoliste ławki i, po raz pierwszy na terenie Krakowa, dysze zamgławiające znane z innych europejskich miast – np. Budapesztu czy Berlina, zapewniające przyjemny chłód i orzeźwienie.
Teodor Axentowicz (1859-1938) urodził się w rodzinie polskich Ormian w Bukowinie. Był utalentowanym portrecistą i autorem scen rodzajowych czerpiących z ludowego folkloru. Projektował również plakaty i zajmował się grafiką ilustracyjną.
Był współzałożycielem towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków w Krakowie. Axentowicz brał udział w pracach nad renowacją katedry ormiańskiej we Lwowie, na zaproszenie abpa Józefa Teofila Teodorowicza Współpracował w 1894 roku z Wojciechem Kossakiem i Janem Styką przy realizacji "Panoramy Racławickiej". W 1897 roku założył szkołę malarstwa dla kobiet w Krakowie, w której wykładali m.in. Wyczółkowski i Stanisławski. Zmarł w Krakowie, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.(PAP)
autor: Małgorzata Wosion
wos/ aszw/
