Podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego DIALOG, wymyślonego i mistrzowsko zarządzanego przez panią Krystynę, mogliśmy we Wrocławiu zobaczyć sławne inscenizacje - przypomniał o zmarłej w niedzielę Krystynie Meissner teatrolog prof. Mirosław Kocur.
"Krystyna Meissner była wielką ambasadorką teatru holenderskiego w Polsce" - przypomniał w rozmowie z PAP teatrolog prof. Mirosław Kocur. Jak przypomniał: "Podczas Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego DIALOG, wymyślonego i mistrzowsko zarządzanego przez panią Krystynę, mogliśmy we Wrocławiu zobaczyć sławne inscenizacje w reżyserii Ivo van Hove, jednego z największych dziś w świecie artystów teatru. Jego +Tragedie rzymskie+ to najważniejsze doświadczenie teatralne w jakim uczestniczyłem." "Długo dziękowałem Pani Krystynie za to przeżycie" - zaznaczył.
Prof. Kocur podzielił się także osobistym wspomnieniem: "Kilka miesięcy temu prowadziłem właśnie zajęcia ze studentami we wrocławskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Nagle dzwoni telefon. Na ekranie wyświetla się nazwisko +Krystyna Meissner+. Takich telefonów się nie ignoruje. Naciskam przycisk +odbierz+. W słuchawce rozlega się stanowczy głos Pani Krystyny: +Długo nad tym myślałam i doszłam do wniosku, że to właśnie pan powinien przejąć po mnie dyrekcję festiwalu DIALOG+ Milczałem zamurowany jak żona Lota. Po dłuższej chwili Pani Krystyna odezwała się ponownie: +Oczywiście, nie może pan odmówić! Przecież pana wybrałam!+".
Krystyna Meissner, wybitna reżyserka teatralna oraz twórczyni i dyrektor artystyczna Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego DIALOG, członkini Informal European Theatre Meeting urodziła się19 czerwca 1933 w Warszawie. Była córką Alfreda Meissnera, wybitnego chirurga-stomatologa, żołnierza AK i lekarza w Powstaniu Warszawskim. Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, następnie reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Zadebiutowała w warszawskim Teatrze Ateneum w 1961 roku. Zaprezentowała wówczas w ramach tzw. warsztatu reżyserskiego trzy sztuki: "Escurial" Michela de Ghelderodego, "Na pełnym morzu" Sławomira Mrożka oraz "Samoobsługę" Harolda Pintera.
Od 1962 pracowała jako reżyser kolejno w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1962-1964), Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1965-1968), Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1968-1969), Teatrze Polskim w Warszawie (1970-1980) i równolegle Teatrze Dramatycznym w Elblągu (wrzesień 1978-1980). W latach siedemdziesiątych związana była także z Teatrem Telewizji.
W latach 1980-1983 była dyrektorem naczelnym i artystycznym Lubuskiego Teatru im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze. W tej samej roli kierowała następnie Teatrem im. Wilama Horzycy (1983-1996), Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1997-1998) i Wrocławskim Teatrem Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego (1999-2012).
W latach 1983-1989 kierowała Festiwalem Teatrów Polski Północnej w Toruniu. Jest twórczynią Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego "Kontakt", którym kierowała w latach 1991-1996 i Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław, którym kierowała od 2001 roku. (PAP)
mwp/ mkr/ aszw/
