Przedstawiciele środowiska literackiego, żołnierze, mieszkańcy Lublina i goście z Węgier spotkali się w niedzielę na dorocznej uroczystości nazywanej Wigilią Poetów i Ułanów. Zorganizowano ją już po raz 20.
W centrum miasta na Placu Litewskim ustawiła się wojskowa orkiestra i kompania honorowa oraz grupy kawalerzystów w mundurach przedwojennych polskich ułanów i węgierskich huzarów. Odegrano hymny państwowe Polski i Węgier.
Odczytano apel pamięci, żołnierze oddali salwę honorową. Z głośników odtwarzano wiersze lubelskiego poety Tadeusza Kwiatkowskiego-Cugowa. Orkiestra wojskowa grała kolędy. Zebrani złożyli kwiaty na płycie Pomnika Nieznanego Żołnierza i pod Pomnikiem Józefa Piłsudskiego.
Odczytano apel pamięci, żołnierze oddali salwę honorową. Z głośników odtwarzano wiersze lubelskiego poety Tadeusza Kwiatkowskiego-Cugowa. Orkiestra wojskowa grała kolędy. Zebrani złożyli kwiaty na płycie Pomnika Nieznanego Żołnierza i pod Pomnikiem Józefa Piłsudskiego.
Spotkania pod hasłem Wigilia Poetów i Ułanów zapoczątkował w 1993 r. nieżyjący już Tadeusz Kwiatkowski-Cugow. Zawsze uczestniczą w nich goście z Węgier, z którymi poeta utrzymywał kontakty. Spotkania mają kultywować patriotyczne tradycje, obecnie organizuje je założona przez Kwiatkowskiego-Cugowa fundacja imienia kawalerzysty i poety, generała Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego.
„Jeżeli jest na świecie jakieś miejsce, gdzie poeci i ułani, i węgierscy huzarzy, mogą zasiąść razem, przełamać się opłatkiem z sobą i z pamięcią tych, którzy odeszli na wieczną szarżę, to jest właśnie wigilijny stół, gdzie wszyscy wolni stanowią jedną rodzinę” – przypomniał słowa lubelskiego poety prowadzący uroczystość Tomasz Marzecki.
Tadeusz Kwiatkowski-Cugow, poeta i satyryk, żył w latach 1940-2008. Debiutował w 1966 r. na łamach lubelskiego pisma „Kamena”. Był animatorem życia literackiego w Lublinie. Jest autorem tomików wierszy: „Kiedyś puszczą lody, ziemia wysłucha wszystkich”, „Kolędy”, „Karoland”, „Suita wileńska”. (PAP)
kop/ je/
