Uroczystości pogrzebowe Tadeusza Urbanowicza ps. „Moskito” na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. Fot. PAP/A. Jackowski
Tadeusz Urbanowicz, ps. „Moskito”, żołnierz 3. i 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej, poległy w 1946 r. w Borach Tucholskich w walce z MO, spoczął w piątek na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.
Uroczystości pogrzebowe Tadeusza Urbanowicza rozpoczęła msza święta w Bazylice św. Brygidy, po której nastąpiło odprowadzenie szczątków na miejsce wiecznego spoczynku, obok mogił Danuty Siedzikówny „Inki” i Feliksa Selmanowicza „Zagończyka” na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.
Gdy w roku 1945 na bagnetach Armii Czerwonej i armii sowieckiej Polska stała się sowiecką kolonią, a nie krajem wolnym i niepodległym, "Moskito" bił się nadal o tę samą niepodległość, straconą w roku 1939. I w walce o tę niepodległość poległ - mówił prezes IPN.
Obecny na uroczystości prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Karol Nawrocki przypomniał, że Urbanowicz zginął, nie mając nawet 21 lat.
„Gdy wybuchła II wojna światowa, +Moskito+ miał zaledwie 13 lat, ale nie zawahał się wstąpić do Szarych Szeregów i bić się o Polskę wolną i niepodległą. Był częścią Armii Krajowej – największej podziemnej armii świata - i bił się z Niemcami. A gdy w roku 1945 na bagnetach Armii Czerwonej i armii sowieckiej Polska stała się sowiecką kolonią, a nie krajem wolnym i niepodległym, +Moskito+ bił się nadal o tę samą niepodległość, straconą w roku 1939. I w walce o tę niepodległość poległ” - mówił.
Na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku pochowano "Inkę" i "Zagończyka"
Nawrocki zaznaczył, że teraz Tadeusz Urbanowicz wspólnie z Danutą Siedzikówną i Feliksem Selmanowiczem „będą tworzyć na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku narodowy panteon naszych bohaterów”.
„Będą swoją krwią i swoimi szczątkami uszlachetniać ziemię naszego Gdańska i przypominać o bohaterach, którzy dali nam wolność i dali nam niepodległość. O całym fenomenie żołnierzy podziemia antykomunistycznego, żołnierzy niezłomnych, żołnierzy wyklętych” – dodał.
Tadeusz Urbanowicz, ps. „Moskito”, urodził się w 1926 r. w Wilnie. Był harcerzem Szarych Szeregów, a od 1944 r. żołnierzem 3. Wileńskiej Brygady AK. Uczestniczył w walkach o Wilno w ramach Operacji „Ostra Brama”.
Jak podaje Instytut Pamięci Narodowej, po zajęciu Wileńszczyzny przez Sowietów Urbanowicz uniknął aresztowania i przeszedł na Białostocczyznę, gdzie w 1945 r. dołączył do 5. Wileńskiej Brygady AK, odtworzonej przez mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszkę”. Na Białostocczyźnie i Podlasiu walczył w szwadronie por. Romualda Rajsa „Burego”.
Dr T. Łabuszewski: mjr „Łupaszka” dobrze zasłużył się Polsce
Od początku 1946 r. działał w patrolu dywersyjnym 5. Brygady na Pomorzu. Wiosną razem z brygadą mjr. „Łupaszki” wyruszył w Bory Tucholskie — w szwadronie por. Zdzisława Badochy „Żelaznego”. 9 października 1946 r. w miejscowości Brzeziny szwadron, zaskoczony przez funkcjonariuszy MO, zaczął się wycofywać. „Moskito” został ciężko ranny w nogę. Nie chcąc narażać kolegów z oddziału na straty podczas próby ewakuowania go z pola walki, zastrzelił się z okrzykiem „Czołem, chłopaki!”.
W 1995 r. rodzina przeniosła szczątki Tadeusza Urbanowicza z małego cmentarzyka w Brzezinach na Cmentarz Srebrzysko w Gdańsku. Spełniając wolę rodziny, śp. Tadeusz Urbanowicz spoczął w kwaterze XIV na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku.(PAP)
dsok/ miś/
