Czesław Blicharski (drugi od prawej) w 1946 r. Źródło: Muzeum Historii Polski
Czesław Blicharski, więzień sowieckich łagrów, żołnierz II Korpusu Wojska Polskiego, ostatni pilot Dywizjonu 300 zmarł w sobotę w Zabrzu. Był współpracownikiem i darczyńcą Muzeum Historii Polski.
Blicharski urodził się 5 lipca 1918 r. w Tarnopolu. Od 1936 r. aż do wybuchu wojny studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.
W 1940 r. wraz z braćmi próbował przedostać się na Zachód do Wojska Polskiego, ale został złapany na granicy węgierskiej i uwięziony a potem deportowany do łagru na Syberii. Po "amnestii" z 1941 r. Blicharski dotarł do Armii Andersa, a po zgłoszeniu chęci wstąpienia do lotnictwa w 1942 r. został wysłany do Anglii.
W styczniu 1945 r. otrzymał przydział do 300 Dywizjonu Bombowego "Ziemi Mazowieckiej" w Faldingworth. Nalot na siedzibę Hitlera w Alpach był ostatnim bombardowaniem, w którym brał udział. Potem uczestniczył również w transportach oswobodzonych jeńców z Belgii i zaopatrywaniu w żywność Holendrów z Rotterdamu i Goudy.
Po wojnie dokończył studia prawnicze na Uniwersytecie Oksfordzkim. Na początku 1949 r. wraz z braćmi wyjechał do Argentyny.
W 1956 r. zdecydował się na przyjazd do Polski, ze względu na mieszkające w kraju matkę i narzeczoną Kazimierę. Po powrocie do Polski jako „podejrzany” reemigrant miał problemy ze znalezieniem dobrego zatrudnienia. Pracował w różnych śląskich przedsiębiorstwach jako niski rangą urzędnik. W bardziej liberalnych latach 70. wykorzystano jego znakomitą znajomość języków obcych, dlatego brał udział w delegacjach zagranicznych związanych np. z modernizacją huty Szopienice.
Po przejściu na emeryturę poświęcił się idei uwieczniania pamięci o rodzinnym Tarnopolu. Wielkie archiwum tarnopolskie w 2002 r. ofiarował bibliotece UJ.
W 2008 r. odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 r. otrzymał medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 2014 r. został uhonorowany Nagrodą Kustosza Pamięci Narodowej.
Czesław Blicharski współpracował z Muzeum Historii Polski przy kilku projektach historycznych – m.in. projekcie „Rodziny rozdzielone przez historię” - , przekazywał materiały archiwalne, był świadkiem historii mówionej.
Wywiad z Czesławem Blicharskim udzielony Muzeum Historii Polski w 2009 r.
Źródło: Muzeum Historii Polski
