Przygotowania do IO w Tokio w 1940 r. Artystki z flagami niemiecką, japońską i olimpijską. Fot. NAC
O Igrzyska XII Olimpiady w 1940 r. ubiegało się Tokio, ale wybuch II wojny chińsko-japońskiej zniweczył plany. Rząd Japonii wycofał swe poparcie dla stolicy kraju w lipcu 1938 r.
MKOl postanowił powierzyć organizację imprezy Helsinkom (drugiemu miastu w procesie wyboru gospodarza igrzysk). I tym razem tzw. Wojna Zimowa między ZSRR i Finlandią pokrzyżowała te zamierzenia. Ostatecznie igrzyska odwołano bezterminowo z powodu wybuchu II wojny światowej i nie wznowiono imprezy aż do 1948 r.
Do Londynu nie zaproszono dwóch głównych państw Osi - Niemiec i Japonii. ZSRR dostał zaproszenie, ale nie wysłał ani jednego sportowca do jednej ze stolic światowego kapitalizmu.
Igrzyska 1956 r., które powierzono australijskiemu Melbourne, bojkotowano z trzech powodów. Egipt, Irak, Liban ogłosiły, że nie będą uczestniczyć w zawodach w reakcji na Kryzys Sueski, to jest inwazji na Egipt Izraela, Wielkiej Brytanii i Francji, po znacjonalizowaniu przez ten kraj Kanału Sueskiego. Holandia, Hiszpania i Szwajcaria wycofały się z igrzysk w proteście wobec interwencji zbrojnej ZSRR na Węgrzech podczas tzw. Rewolucji Węgierskiej w październiku 1956 r.
Na niespełna dwa tygodnie przed ceremonią otwarcia igrzysk w Melbourne ChRL także zdecydowała się na bojkot zawodów protestując przeciwko obecności w Melbourne ekipy Tajwanu, któremu pozwolono startować pod nazwą Formoza.
Polityczna wrogość między ZSRR i Węgrami osiągnęła swą kulminację podczas półfinałowego meczu piłki wodnej, który zamienił się w prawdziwą "bitwę w basenie". Waterpoliści faulowali się brutalnie pod wodą, a sędziowie byli bezradni. Musieliby usunąć z wody wszystkich graczy. Tylko pojawienie się na trybunach pływalni policji zapobiegło włączeniu się w bójkę kibiców. Mecz ten przeszedł do historii pod nazwą "krew w wodzie" i zakończył się zwycięstwem Węgrów 4:0.
Wspaniałe igrzyska 1960 r. rozgrywane w Rzymie na świetnych, nowoczesnych obiektach, kontrastujących z zabytkami starożytności, miały tragiczny epizod. Po raz pierwszy w dziejach igrzysk dała o sobie znać plaga dopingu. Kolarz z Danii Knud Enemark Jensen zmarł na trasie wyścigu rozgrywanego w czasie dużego upału po przedawkowaniu środka stymulującego - roniacolu. Specyfik wzmagał krążenie krwi. Okazał się śmiertelną dawką dla organizmu 23-letniego sportowca. Odtąd już niemal stale doping "towarzyszył" rywalizacji olimpijczyków, choć wykrywano go sporadycznie, bo nieuczciwi naukowcy wciąż wyprzedzali kontrolerów w tym nierównym "wyścigu".
Indonezja i Korea Północna (KRL-D) wycofały się z olimpiady 1964 r. w Tokio po decyzji MKOl zabraniającej startu zespołom, które brały udział w Igrzyskach Nowych Powstających Sił w 1963 r. RPA została wykluczona za apartheid i nie otrzymywała zaproszenia do udziału w igrzyskach aż do 1992 r.
pc/ km/ kali/
