Inscenizacja "Trans-Atlantyku" w Teatrze Powszechnym w Radomiu. Fot. PAP/P. Polak
Premiera spektaklu "Wspomnienia polskie" zainaugurowała w sobotę X Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski. O Grand Prix walczyć będzie dziesięć teatrów z Polski oraz z Francji, Niemiec, Białorusi i Argentyny. Festiwal potrwa do piątku.
"Wspomnienia polskie" (scen. i reż. Mikołaj Grabowski) to spektakl, który przygotował gospodarz festiwalu Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu.
Grabowski oparł spektakl na mało znanych, niewystawianych dotąd na scenie, tekstach Gombrowicza. To cykl piętnastominutowych radiowych pogadanek "Wspomnienia", które Gombrowicz napisał na zlecenie Radia Wolna Europa. W tekstach tych pisarz mówi m.in. o dojrzewaniu w Polsce w dwudziestoleciu międzywojennym, o środowisku, w którym żył, o trudnych początkach swego pisarstwa.
W niedzielę spektakl lalkowy „Marsz, marsz, Gombrow...ski” (reż. Christoph Bohdansky – Austria), pokaże Białostocki Teatr Lalek. Spektakl powstał na podstawie opowiadania Gombrowicza „Szczur”. Kolejnym przedstawieniem, który widzowie zobaczą w niedzielny wieczór, będzie „Gombrowiczshow” (pomysł i reż. Sophie Perez i Xavier Boussiron) – spektakl przygotowany przez teatr Compagnie du Zerep z Paryża.
Festiwal nieprzypadkowo odbywa się w Radomiu. W podradomskiej Wsoli znajduje się pałacyk, który kiedyś należał do Jerzego Gombrowicza, starszego brata pisarza, gdzie Gombrowicz spędzał wakacje; obecnie mieści się tutaj Muzeum Witolda Gombrowicza. Znawcy jego twórczości twierdzą, że w tym miejscu powstał zarys "Ferdydurke".
Podczas festiwalu będzie też można zobaczyć inny francuski teatr - Compagnie ITEK z Reims. Spektakl „Czekając na Nobla” (reż. Ewa Kraska) opowiada o ostatnich latach życia Gombrowicza. Przedstawienie powstało na podstawie wspomnień przekazanych autorce przez wdowę po Gombrowiczu - Ritę Gombrowicz oraz dzieł pisarza (głównie wybranych fragmentów „Dziennika”).
W festiwalowym repertuarze znalazła się także m.in. "Biesiada u hrabiny Kotłubaj" (reż. Robert Czechowski), w wyk. teatru z Goerlitz-Zittau (Niemcy); "Polacy" (reż. Gabriel Gietzky) w wyk. Teatru Polskiego w Warszawie; "Zbrodnia z premedytacją" (reż. Izabella Cywińska) w wyk. Teatru Polonia w Warszawie i "Detrás de la Forma", na podst. "Ferdydurke" (reż. Alfredo Martin), w wyk. teatru z Buenos Aires (Argentyna) oraz „Dzienniki” (scen. i reż. Mikołaj Grabowski) Teatru IMKA z Warszawy. W czasie festiwalu swoje przedstawienia pokażą także szkoły teatralne z Warszawy, Londynu i Białegostoku.
Patronat nad X Międzynarodowym Festiwalem Gombrowiczowskim objął minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski.
Festiwal nieprzypadkowo odbywa się w Radomiu. W podradomskiej Wsoli znajduje się pałacyk, który kiedyś należał do Jerzego Gombrowicza, starszego brata pisarza, gdzie Gombrowicz spędzał wakacje; obecnie mieści się tutaj Muzeum Witolda Gombrowicza. Znawcy jego twórczości twierdzą, że w tym miejscu powstał zarys "Ferdydurke".
Witold Gombrowicz (1904-1969) to jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich XX wieku - prozaik, dramaturg i eseista. Debiutował zbiorem opowiadań psychologiczno-fantastycznych "Pamiętnik z okresu dojrzewania" w 1933 roku. Utrzymana w tonie groteski powieść "Ferdydurke" (1937) zarysowała główne problemy jego twórczości: znaczenie formy oraz ról społecznych w stosunkach między ludźmi i w ich psychice. Jego inne znane utwory to: "Iwona, księżniczka Burgunda", "Ślub", "Trans-Atlantyk", "Pornografia" i "Kosmos". Kalejdoskop problemów intelektualno-artystycznych oraz informacji biograficznych przyniosły "Dziennik 1953-1956", "Dziennik 1957-1961", "Dziennik 1967-1969". Jego utwory były przekładane na języki obce oraz inscenizowane w wielu teatrach na świecie. Zmarł w 1969 roku we Francji.(PAP)
ilp/ abe/
